Aquanura opende op 31 mei 2012 met een groot jubileumevent. De show zlefis relatief makkelijk aan te passen, waardoor er inmiddels al een aantal kleine updates heeft plaatsgevonden. Zelfs een nieuw geprogrammeerde show, al dan niet met een ander thema op andere muziek behoort tot de mogelijkheden.
Verloop van de show
Voor de show begint zijn afwisselend al wat kleine watereffectjes te zien op de plas, waarna een aankondiging volgt ingesproken door Mies Bouwman. In haar introductie vertelt ze in het Nederlands en (voor het eerst bij een Efteling-attractie) in het Engels over de Kikkerkoning. Vervolgens telt ze af vanaf zeven, waarbij een actrice verkleed als de prinses iemand uit het publiek haalt aan de noordzijde van de Vonderplas om met haar de gouden bal in een bokaal te dompelen:
Wanneer dit gebeurd is, spuit de kikker met de kroon een waterstraal, waarna op de muziek van de Magische Klok de drie andere kikkers volgen. De waterstralen springen als kikkers over het water, tot ze elkaar in het midden van de plas raken. Het water wordt met geel licht gekleurd, waardoor het raken van de stralen iets weg heeft van een gouden bal. Op het hoogtepunt van de muziek, als het koor wordt ingezet, buigen de stralen weg om een kroontje te vormen.
Het thema van Villa Volta wordt dan ingezet, waarbij voor het eerst de waaierfonteinen zijn te zien. De verlichting onder water simuleert draaiende bewegingen, waarbij leliefonteinen worden gebruikt. Bij de climax zien we voor het eerst de slingergoot die door het midden van de vijver gaat, waarna de muziek terug overgaat in de Magische Klok, waarbij de kikkers spuiten en weer een kroontje vormen.
Die transitie duurt echter maar kort, want al snel gaat de muziek over in de Afrikaan Beat van de Indische Waterlelies. Het water wordt blauw uitgelicht en de waaiers maken dansende bewegingen als de elfjes uit het sprookje. Meteen daarop volgt het thema van Carnaval Festival, en spuiten alle fonteinen vrolijk op het ritme van de muziek. De kleuren van de lampen schieten daarbij eveneens op het ritme in de bonte kleuren van de attractie en de moving heads lijken wel op confettisnippers. De sproeiertjes bewegen heen en weer als de wuivende handjes van de bewoners uit de verschillende landen.
De rust wordt terug gebracht met weer een fragment van By the Sleepy Lagoon, dat overgaat in het thema van de stadspoort van Raveleijn. De fonteinen lijken een kooi te vormen, en de bewegende fonteinen achter de tralies van water bewegen als een gevangen raaf. Vervolgens kleurt een deel van het water groen en begint over de vijver te bewegen, alsof we een galopperend paard volgen over de graslanden, terwijl het ruiterthema van de show speelt. Wanneer de vuureffecten aan gaan ontstaat er een gevecht tussen de elementen.
Nog voor de draak verslagen lijkt speelt het intermezzo van de Magische Klok weer, alsof er niets is gebeurd. De fonteintjes op de slingerende goot in het midden van de plas sproeien kleine waterstraaltjes wanneer de blazers van het Kastelenrijk uit Droomvlucht klinken. Op de zachte dromerige klanken bewegen de waaiers mee, terwijl het kleurenpalet de lieflijke roze, paarse en blauwe tinten uit de attractie tonen. Een prachtige versie van het menuet in G dat we gewoonlijk door een klavecimbel gespeeld uit de muzikale paddenstoelen uit het Sprookjesbos horen vangt aan, waarbij de sproeiers een rode paddenstoelenhoed vormen, en de waaiers wel dansende kabouterpaartjes lijken. De strijkers, blazers en klavecimbel worden dan bijgestaan door een koor, waarbij de sproeiers in de slingergoot op de maat meedoen aan het schouwspel.
Voor het laatst horen we de klanken van Eric Coates’ muziekstuk, maar nog voor de laatste klank daarvan mag klinken wordt de Danse Macabre van Camille Saint-Saëns ingezet. Met veel wit, blauw en groen worden de opstijgende en dansende geesten uit het Spookslot verbeeld, maar wanneer de muziek steeds meer aanzwengelt, wordt ook de show steeds heftiger. Met dramatisch koorgezang en veel gebruik van de shooters wordt er een spectaculair slot gegeven aan de show.