Pieter schreef:
> De animatronic stelt inderdaad de stiefmoeder van Assepoester voor. Ze
> ziet er erg verzorgd uit: donkerrood gestifte lippen, lichtblauwe
> oogschaduw, omhooggestoken grijs haar en een keurig pukkeltje schuin
> boven haar mond. Ze draagt een donkergroene jurk met daaroverheen witte
> kanten. Prima, heel fijn allemaal. Ze is echt zoals ik de nette,
> arrogante (en in dit tafereel schuwe) stiefmoeder me voorstelde.
Ik dacht precies hetzelfde: dit is de stiefmoeder van Assepoester zoals ik
haar in mijn hoofd heb. Maar zo'n beeld komt natuurlijk ergens vandaan. En
zoals het vaak gaat met sprookjes die nog niet in de Efteling zijn
uitgebeeld is de Disney-versie erg bepalend. Ontwerpers bij de Efteling
kiezen gelukkig altijd voor een eigen interpretatie van de figuren: niks
geen vrolijk gestreepte pofmouwtjes! Sober, doch stijlvol. Dat heeft in het
verleden geleid tot markante figuren, waarmee de Efteling een bekend
sprookje toch eigen kon maken. Meestal lukte dat heel goed, soms waren de
ontwerpen wat minder inspirerend: Assepoester, de prins en 'de oudste zoon'
in Herberg d'Ersteling bijvoorbeeld. Toch waren het altijd éigen ontwerpen.
Maar is dat in dit geval ook zo? Bespeur ik hier opnieuw de creatieve
armoede van het huidige ontwerpteam?
Zijn de overeenkomsten met Walt Disney's stiefmoeder toeval? Is dit nu
eenmaal de stereotiepe stiefmoeder? Of is hier sprake van simpel jatwerk,
misschien zelfs bewust om zo zónder verdere uitleg meteen duidelijk te
maken wie je door het raam staat te begluren? En als dát de reden is, kun
je het dan niet beter helemaal achterwege laten?
De uitvoering is fraai, het ontwerp wel erg inspiratieloos.
