Vandaag konden we eindelijk aanschouwen wat ons al twee jaar bezighoudt:
wat zal toch die show in Raveleijn precies voorstellen? Toen we om half
één de stadspoort mochten passeren, konden we allereerst het theater van
dichtbij observeren. Het is zeker geslaagd te noemen: via zes trapopgangen
en een galerij worden de bezoekers naar de tribunes geleid. Dit voorplein
en de galerij zijn eenvoudig, maar daarom niet minder stijlvol uitgevoerd.
De bezoekers zullen overigens via een pad achter Villa Volta langs weer
Raveleijn verlaten. Eenmaal op de tribunes gezeten kan men de mooie
gevelrijen van dichtbij beschouwen, maar vreemd is het wel dat je recht
de kantoren inkijkt: waar eenentwintigse-eeuwse overhemddragers achter
hun computers zitten te werken.
Maar snel door naar waar het natuurlijk allemaal om draait: de show!
Deze begint op de televisieschermen die boven de tribunes hangen, met
wat beelden uit de serie die heel kort de basisbegrippen van het verhaal
achter Raveleijn introduceren.
Daarna loopt het als volgt. Donkergeklede man komt op met slechtvalk. Een
andere, blinde man luidt een bel en wordt door een mechanische kip-
velociraptorkruising belaagd, kip sluit man op in kooi. Blond meisje komt
hem te hulp en neemt een uil mee. Donkerharige vrouw roept eerst raven
en daarna vijf lieden op, deze arriveren te paard. Ruiters leveren elk
met hun eigen wapen, maar later gezamenlijk strijd met groot mechanisch
vijfkoppig vuurspuwend monster dat door donkere man bestuurd wordt.
Ruiters winnen van monster, exit man, de blinde is bevrijd. Victorie.
Volgt u het nog? Wees gerust, ik ook niet. Maar lees vooral verder.
Het decor en de kostuums van de show zijn erg goed uitgevoerd. Natuurlijk
is de gevelrij van Sander de Bruijn hierbij dominant, maar ook het
vijfkoppige mechanische monster, annex Draconicon, is een mooi ontwerp.
Het feit dat deze draak veel groter blijkt dan je in het begin ziet is
een leuk, geslaagd effect. Aan de kleding is veel aandacht besteed en
deze toneert prima bij de decors. Ook de muziek van de hand van René
Merkelbach is professioneel en past goed bij de voorstelling. Mijn
ongedeelde complimenten voor een puik stuk werk.
Heel spijtig is het dan dat de show zelf uitermate warrig is. Wij, trouwe
Eftelingliefhebbers en Raveleijn-de-serie-kijkers hebben ons natuurlijk
best verdiept in het verhaal, maar toch konden we weinig chocolade maken
van de show. De show lijkt een willekeurige serie events waarvan het
lastig is te doorgronden waarom ze gebeuren. Waarom die blinde een bel
luidt en wat hij heeft misdaan ten opzichte van Olaf Grafhart (?) is een
mysterie. Wie zijn de witte en zwarte vrouw en wat doen ze toch met die
dieren? Waarom verdwijnen en verschijnen de vijf ridders van tijd tot
tijd? Wat voegt skateboarden achter een paard toe aan het verslaan van
het monster? Ik houd mijn hart vast voor Henk en Ingrid uit Delft, die
'onvoorbereid' naar de Efteling komen. Die zullen er al helemaal geen
touw aan vast kunnen knopen.
Alhoewel er een paar toffe trucs en verrassingen in zitten wordt de
show nooit écht spannend. Ook wordt het publiek amper betrokken of
geënthousiasmeerd.
De rol van de dieren is mijns inziens echt teleurstellend; daar had ik
veel meer van verwacht. Dieren zijn echt een waardevolle asset in een
show: ze zijn van zichzelf al imposant, geven dynamiek en hebben
authenticiteit. In Raveleijn komt dit jammer genoeg niet goed uit de
verf. Een prachtige uil wordt in het begin van de show vastgezet op een
ton - om verder geen enkele rol in het verhaal te hebben. De
uitentreuren genoemde raven vliegen kort over het publiek om zonder
een plotpunt gemaakt te hebben binnen een halve minuut weer van het
toneel te verdwijnen (exit stage left!). Als je dieren wilt gebruiken
in zo'n show, moeten ze ook een belangrijke bijdrage leveren, en niet
slechts als veredeld decor dienen. Echt een gemiste kans.
Kunnen we hiermee nou Raveleijn gelijk afschrijven? Geenszins. Zoals
genoemd zijn de kostuums, het decor en de soundtrack al prima in orde.
In de show wordt in het geheel niet gesproken. Voeg wat dialoog toe en
maak de zaak behoorlijk wat begrijpbaarder. Er staan teveel mensen
op het 'podium' die nauwelijks een rol hebben: blinde man, blonde dame,
twee doekvasthouders. Geef ze een velocikippenpak! Meerdere kippen
maken het allemaal al veel spannender en dynamischer dan zo'n enkele
kip. Als dan ook het publiek nog wat opgewarmd en betrokken kan worden
hebben we volgens mij een prima voorstelling.
De status quo is toch echt wel beneden de maat van zo'n groots
aangekondigde show, maar met wat relatief eenvoudige fijnafstellingen
zou de show absoluut een aanwinst voor het park kunnen worden. Nu maar
hopen dat de Efteling dit ook snel inziet.