Ergens in Nederland is een klein stadje met hele kleine autootjes,
hele kleine mensjes en sinds een paar jaar ook een heel klein stukje
Efteling.
Al een paar jaar neem ik me voor om eens naar Madurodam te gaan om
te kijken hoe de Efteling daar is uitgebeeld, maar steeds kwam het
er niet van. In mijn herinnering was Madurodam vooral heel erg saai,
maar op een mooie zondag in het voorjaar bleek het een prima keuze
voor een fijne middag. Ik geef toe dat ik tijdens de hele route
voornamelijk heb uitgekeken naar het stukje met Langnek, Holle Bolle
Gijs en enkele muzikale paddenstoelen dat helemaal aan het einde
ligt.
Dat de Efteling pas sinds 2002 te vinden is in Madurodam is op zich
verwonderlijk. Veel andere dagattracties gingen Nederlands grootste
attractiepark voor: Duinrell en Blijdorp bijvoorbeeld, maar al heeft
het vijftig jaar geduurd, het is wél een prachtig plaatje geworden,
al is de scene wel erg klein in vergelijking met de uitbeeldingen
van eerdergenoemde attracties en bovendien is de ligging wat
ongelukkig tegen een helling terwijl aan de overzijde van het pad
een stukje miniatuurbos is dat een veel geschiktere omgeving biedt.
De hele dag wordt het verhaal van de Zes Dienaren, verteld door
Peter Reijnders, afgewisseld met de muziek van de paddenstoelen en
ondertussen beweegt Langnek prachtig met zijn nek en hoofd. De
reacties van het publiek zijn ook erg leuk om te horen net zoals bij
een stadskermis eerder op de route. Alsof mensen zich op dat moment
realiseren dat ze die dag eigenlijk liever in een achtbaan hadden
gezeten en naar sprookjes hadden gekeken. Kortom: een fijn stukje
thematisering in een wandelroute vol realisme. Miniatuur-realisme,
dat wel.
