Al sinds de opening in 2003 brengt de redactie van Eftelist jaarlijks een bezoekje aan
Theaterrestaurant Applaus. 's Eftelings jongste bedieningsrestaurant is inmiddels alweer
aan haar zesde seizoen toe, de winterslaapjes waarin Applaus uitsluitend dienstdoet als
onderdeel van een musical-arrangement niet meegerekend.
In al die jaren is er heel wat aan het concept van het restaurant versleuteld.
Het entertainment transformeerde van het vartiété-achtige theater door Nettie Netniet,
Patty Plankenkoorts en Kathy Kruiwagen via de wazige Hollandse meedeiners door Hartenheer
en Hartenvrouw naar een kindvriendelijk, poppenkastachtig vermaak door de populaire
Sprookjesboomfiguren.
Ook op culinair gebied is het restaurant allerminst stabiel gebleken. Applaus startte met
serieuze pretenties en bood in het begin een heel aardig menu, de driepvriesdesserts
daargelaten. Al snel bleek de à la carte-formule te hoog gegrepen en in rap tempo werden
de keuzemenu's steeds schameler. In 2007 gaf men het op, de tijd bleek gewoonweg niet rijp
voor een écht restaurant in die uithoek van het park, zo zonder Uitrijk en zonder Bosrijk
eromheen om de tafels te vullen met hongerige eters. Applaus werd een buffetrestaurant, en
dat is het dit seizoen nog steeds.
Hoewel ik in het verleden geregeld steen en been heb geklaagd over Applaus heb ik er een
week of wat geleden voor het eerst eens een prettig gevoel aan overgehouden. Het blijft
een beetje lastig dat men een buffet probeert te presenteren in een restaurant dat
duidelijk niet voor dat doel is ontworpen, maar ze doen in elk geval hun best. Ik ben
nooit een liefhebber geweest van buffetten, en dat zal ik ook nooit worden. Zelf je eten
op je bord lepelen kan ik thuis ook, het voortdurende heen-en-weer geloop vind ik knap
ongezellig en je komt er bij een buffet niet onderuit dat alle gerechten van het type zijn
dat probleemloos een minuutje of twintig op een warmhoudplaat kan blijven sudderen.
Dat gezegd hebbende moet ik toegeven dat Applaus de ellende dit jaar in elk geval een
beetje weet te verzachten door een ruim assortiment aan niet onaardig eten. Er is een
uitgebreide keuze aan voor- hoofd en nagerechten (zonder te vervallen in clichématige
kipkerrie-prut en huzarensalade) en het speciale kinderbuffetje (mét chocoladefontein!)
is echt prima. Ik denk dat er maar weinig bezoekers zijn die dit geen EUR 19,50 waard
vinden, want voor die prijs krijg je écht heel aardig en afwisselend te eten en heeft je
kroost de dikste pret met Wolf, Heks, Fakir en Roodkapje. Als abonnementhouder betaal je
er trouwens zelfs maar vijftien euro voor. Probeer het eens, op een Zomeravond of na een
lome zondag. Dit jaar vormt eten in Applaus eindelijk 'es een leuke manier om je
Eftelingdagje nog wat te verlengen.
Het showtje is overigens enorm simpel, maar dat is niet echt storend. De poppenspelers
voeren de Sprookjesboomfiguren in setjes van twee op, er worden wat liedjes gezongen, en
aan het einde wordt er met applaus (jaja :)) besloten welke bosbewoner de beste van de
avond was. Tussendoor wandelen de figuren tussen de tafeltjes door en is er leuke, niet al
te infantiele interactie met het etende publiek. De Sprookjesboom doet het enorm goed bij
kinderen en dat is in het restaurant ook wel te merken aan de hoeveelheid kinderen die
meedanst en meezingt. Als zo'n kind overdag ook naar de voorstelling in het Sprookjesbos
is geweest is het eigenlijk een heel leuke, afgeronde afsluiting van een Eftelingdag.
Je kunt van de Sprookjesboom zeggen wat je wilt, maar de Efteling slaagt er prima in om
jonge kinderen via de Sprookjesboom aan zich te binden, zonder te grijpen naar de
inspiratieloze en steeds maar herhalende knip-en-plaktechnieken waar Gert Verhulst in
Vlaanderen de afgelopen jaren schatrijk mee is geworden.
Al met al is Applaus nu dus eindelijk een plek waar je waar voor je geld krijgt, en dat
is te merken: zelfs op rustige Eftelingdagen zit het restaurant behoorlijk vol. En wat
waar voor je geld betreft: toevalligerwijs hadden we ons enkele weken eerder weer eens
geld uit de zak laten kloppen in Disney Village. In vergelijking met het beroerde en veel
te dure uitgaanscentrum van Disneyland Resort Parijs komt Theaterrestaurant Applaus
sowieso als winnaar uit de bus!
Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik vind Disney Village een hoogst onplezierige
plek, en een goed voorbeeld van hoe het *niet* moet bij Uitrijk straks. Alles in
Disneyvillage lijkt te draaien om het idee dat er altijd wel een heleboel bezoekers zijn
die na het vuurwerk de Main Street uitwandelen, om wat voor reden dan ook nog niet terug
naar hun hotel willen en daarom verplicht zijn om nog een bak geld uit te geven in Disney
Village. Bezoekers van Disneyland zijn niet bekend in de omgeving, en Disney Village is
dan ook hun enige mogelijkheid om na sluiting van het park nog een paar uur in de omgeving
van het park door te brengen. Ze moeten *iets* als de kinderen 's avonds nog niet naar bed
willen. En daarom kun je gemakkelijk idioot hoge prijzen vragen en hoef je geen enkele
aandacht te besteden aan service, of gezelligheid, zo lijkt Disney te redeneren. De
bezoekers komen toch wel, want ze kunnen nergens anders heen. En daarmee is Disney Village
eigenlijk niet meer dan een aaneenschakeling van wat souvenirwinkels en veel horeca met
ontzéttend beroerd eten, ontzéttend beroerde bediening en ontzéttend hoge prijzen.
De sfeer is er ook altijd een beetje treurig, vind ik. Zeker later op de avond, wanneer
iedereen uitgegeten is en een deel van de bezoekers zich niettemin verplicht voelt om rond
te blijven hangen.
Daar zit je dan, als elfjarig meisje, met je vader en je moeder, in Billy Bob's Saloon.
Je vader uit wanhoop aan de drank, je moeder met haar jas nog aan en haar tas op schoot..
En jij verveelt je dood en je kunt niet even kletsen met die net zo verveelde
dertienjarige jongen aan het andere einde van de bar, want je ouders zijn erbij. En het is
nog maar half tien, dus terug naar je stapelbed in Hotel Santa Fé wil je óók nog niet.
Dus zwijg je maar en neem je je voor om pas weer terug naar Disneyland te gaan als je oud
genoeg bent om Disney-discotheek Hurricanes in te mogen. Niet wetend dat het daar net zo'n
trieste bedoening is, maar dan met harde muziek en de kans op biervlekken in je trui als
Disneypersoneel dronken over je heenstruikelt.
O, wat een hoop ongelukkige gezinnetjes lopen er avond aan avond rond in Disney Village!
Het ergste zijn de pappa's en mamma's die glimlachen, want die 'proberen er maar gewoon
wat van te maken'. Je kunt overigens best een gezellige avond in Disney Village hebben,
maar dan moet je uitmuntend gezelschap hebben én ook nog eens verschikkelijk hard je best
doen. Want vanzelf gaat het niet: Disney Village is nooit ontworpen om je het er naar je
zin te laten hebben. De verschillende horecagelegendheden zijn stomvervelend, duur, en het
personeel lijkt zonder uitzondering onder die Disneygrijns een pesthekel aan je te hebben.
En ze *kunnen* het ook gewoon zo doen, want bezoekers komen er tóch hoogstens maar eens
in de zoveel jaar. Slechte mond-op-mond reclame heeft op Disney Village nauwelijks
invloed, en dat merk je daar maar al te goed.
Ja, dan was het een paar weken later toch wel een verademing om aan te schuiven in
Theaterrestaurant Applaus, waar een oprecht goedlachse Brabantse kwam vertellen hoe het
buffet in elkaar zat, we vijftien euro neertelden voor heel acceptabel eten, waar voor wie
dat wilde te kletsen viel met grappige sprookjesfiguren en waar we na afloop net zo lang
mochten blijven zitten als we zelf wilden. Dat het in de rest van Uitrijk ook maar zo
prettig zal worden!
Ik denk dat de Efteling er goed aan doet om Disney Village onder de loep te nemen zodra
er aan Uitrijk begonnen wordt. Het moet en kán veel beter. Kwalitatiever, knusser en
échter. Het zou een enorme meerwaarde voor Bosrijk zijn als Uitrijk de aandacht krijgt
die het verdient, en ik hoop eigenlijk ook dat ze er niet te lang meer mee zullen wachten
nu Bosrijk in de startblokken staat. De tekeningen van Ton van de Ven voor bioscopen,
restaurantjes en uitgaangsgelegenheden liggen er nog, en ik ben benieuwd of ze Uitrijk ook
daadwerkelijk op de plannen van Ton van de Ven zullen baseren. Wat zou het tof zijn als de
bezoekers van Bosrijk straks écht een leuk uitgaansgebied tot hun beschikking hebben
voordat ze hun huisje in het bos inrollen. Van mij mogen ze er vandaag nog aan beginnen!