Met het Sprookjesbal sloot de Efteling gisteren de wekenlange zoektocht
naar verdwenen sprookjesvoorwerpen af. Speciale genodigden op het bal waren
natuurlijk de vinders van de zeven attributen en een hele rij aan
Eftelingmedewerkers die zich de afgelopen maanden hadden beziggehouden met
het SprookjesMysterie, de groots opgezette mediacampagne. De locatie: een
tot balzaal omgetoverd Theater de Efteling inclusief de foyers en het
theaterrestaurant.
De ruim 1200 genodigden was gevraagd op het Sprookjesbal te verschijnen in
een passende sprookjesachtige outfit. Dus werden carnavalskleding,
Disneykostuumpjes en opgekochte Land van Ooit-jurken uit de kast getrokken.
Zowel kinderen als hun ouders gaven massaal gehoor aan de oproep.
De gasten mochten vanaf zeven-minuten-over-drie de Efteling bezoeken. Her
en der liepen dus al uitgedoste mensen door het park. Prinsesjes die geen
zin hadden om hun sleep op te houden tijdens een wandeling door het
Sprookjesbos hadden de gelegenheid zich voorafgaand aan het evenement om te
kleden in een speciaal ingerichte tent aan de zijkant van het theater. Er
moet gezegd worden: dit was uitstekend geregeld door de Efteling. In de
tent was een grote garderobe aanwezig en omkleedruimtes voor dames én
heren. Rondfladderende boa-veertjes en pailletjes, vaders die met een
sigaret in de mond de korsetten van hun echtgenotes nog eens stevig
aantrokken: het was een komisch gezicht.
Om zeven-en-zeventig-minuten-voor-zeven werd de uitgedoste menigte
uitgenodigd over de rode loper het theater te betreden. Daarvoor moest
iedereen eerst naar het begin van de loper gedirigeerd worden. Een beetje
onhandig. Dáárom staan er bij premières dus altijd hekjes om een loper,
Efteling! ;-)
Tussen de rijkelijk uitgedoste gezinnetjes ontwaren we ook de
directieleden: Olaf Vugts en Bart de Boer beiden in een zwarte slipjas met
rode sjerp. In de sjerp zat een kleine Efteling-E verwerkt. Fraai detail!
Commercieel directeur Carin van Berkel droeg - gedurfd! - een blauwe
prinsessenjurk met zilveren tiara. De ietwat goedkoop ogende
feestwinkelkwaliteit deed niets af aan het feit dat het toch wel tof was
dat ook de directie zich aan het kledingvoorschrift had gehouden. Wat dat
betreft zagen zij er een heel stuk beter uit dan de organiserende collega's
van Communicatie, Evenementen en Efteling Radio, die zich -wellicht om op
te vallen in de groep - voor de gelegenheid in spierwitte kleding hadden
gestoken. Alsof ze naderhand gezamenlijk nog naar Sensation zouden gaan...
In het theater werden de gasten uitgebreid voorzien van hapjes en drankjes
en was de hele stal aan lakeien, muzikanten en sprookjesfiguren aanwezig om
het publiek te verwelkomen. De opening van het bal om
zeven-minuten-voor-half-zeven vond plaats in de theaterzaal, die enkele
dagen daarvoor al geheel was aangekleed voor het personeelsfeest
'Betoverend Wit', afgelopen donderdag. Het Sprookjesbal maakte handig
gebruik van die aankleding, aangevuld met lange. roze vaandels met daarop
de zeven gevonden sprookjesvoorwerpen. Door het hergebruik van de
aankleding was het trouwens niet zo sprookjesachtig als het had kunnen
zijn. Eigenlijk is de theaterzaal daarvoor ook veel te modern, een locatie
in Marerijk was misschien wel beter geweest.
Na een trage start en een veel te lang durende opening (mét vuurwerk!),
waarbij de gelukkige vinders werden gehuldigd met tovertwinkels, werd het
buffet geopend in de foyers en het theaterrestaurant. Het buffet was keurig
verzorgd en zelfs opvallend smaakvol voor Eftelingbegrippen! Heerlijk
zachte rollade van rosbief, lekkere salades en aardappelgerechten en als
dessert luxe mousse in glaasjes en Wonderijsjes voor de kinderen.
Minpuntje: er waren veel te weinig zitplaatsen, waardoor er in de foyer
boven op het tapijt gepicknickt moest worden. Wel was het terras boven
geopend.
Tijdens het diner waren op allerlei plaatsen sprookjesfiguren aanwezig om
de kinderen te vermaken. De jager liep in polonaise over het theaterplein,
kinderen kregen de werking van een spinnewiel uitgelegd en de Stiefmoeder
mocht op het Sprookjesbal aanwezig zijn als... toiletdame! In de foyer
beneden werden kinderen geschminkt en het theaterrestaurant kregen ze van
Karen en Sneeuwwitje een cursus walsen, zodat er na het diner ook echt
gedanst kon worden op het bal.
Dat walsen gebeurde op Eftelingmelodieën, gespeeld door een veertig koppig
orkest. Waarschijnlijk hét hoogtepunt van de avond voor de aanwezige
Eftelingliefhebbers. Wat hebben we hier lang op moeten wachten! Ik weet nog
dat in de begintijd van Wonderchat gesproken werd over hoe tof het zou zijn
als een écht orkest live Eftelingmuziek ten gehore zou brengen. De behoefte
daaraan werd nog eens extra duidelijk op de verschillende concerten die in
den lande werden georganiseerd door plaatselijke orkesten en harmonieën. Nu
stonden we er plotseling en onverwacht middenin! Wat Disney en Studio100 al
veel eerder deden met hun 'classics', was nu voor het eerst te horen binnen
de grenzen van de Efteling: De Indische Waterlelies, het
Paddenstoelen-menuet, Monsieur Cannibale, de Danse Macabre en zelfs
Carnaval Festival, live! Voor die laatste was een speciaal wals-arrangement
gemaakt. Walsen op de gewoonlijk up tempo feestmuziek van Toon Hermans;
daar heeft zelf walskoning André Rieu niet aan gedacht, tijdens zijn
Eftelingconcerten. Kortom: een geweldig idee, dat wat mij betreft een
prachtig muzikaal lijstje zou kunnen zijn voor de zomeravonden: walsen op
de Speelweide!
Na de wals werd het programma helaas wat rommeliger en minder samenhangend.
De Sprookjesfiguren gaven - het was te verwachten - acte de présence voor
het Sprookjesfeest. De liedjes die sinds de voorstellingen in het
Sprookjesbos tegenwoordig te pas en te onpas worden ingezet als
entertainment komen mij inmiddels wel een beetje de neus uit, maar ergens
is het ook wel een komische gimmick voor de Eftelingliefhebber. Voor de
kinderen in de zaal was het waarschijnlijk allemaal nieuw. "Ik ben
Sneeuwwitje, Sneeuwwitje, en ik woonde bij de zeven dwergen..!"
Vervolgens bracht het orkest klassiekers als "Brand new day" en "Vivo per
lei". Enigszins ongepast op dit evenement, dat hierdoor moest inboeten
aan het sprookjesthema.
Door dit soort misplaatste zaken moet er nog wel wat gebeuren voordat de
Efteling hiervan een succesvol jaarlijks evenement kan maken, waar gasten
ook voor betalen. Ik ben ook benieuwd wat de doelgroep van het evenement
zou moeten zijn: fantasyliefhebbers? Gezinnetjes?
Of dat evenement er ook echt van gaat komen... Jeroen Zwartjes, Hoofd
Entertainment zei daarover geheimzinnig (maar volledig in lijn met het
verhaal) dat het Sprookjesbal al duizenden jaren wordt gehouden, maar dat
dit jaar voor het eerst gewone mensen zijn uitgenodigd... Nou, wie weet is
het de Sprookjesfiguren wel bevallen en kan volgend jaar iedereen naar het
Sprookjesbal. Ik hoop dan wel op een sfeervollere locatie in Marerijk, in
de toekomst misschien zelfs Raveleijn. Het Sprookjesbal heeft zeker
potentie, is een meerwaarde in het aanbod van de Efteling, maar het mist
nog wat sfeer, regie en een heldere rode draad!
