Rooie neus op je eigen neus! - Carnaval Festival op televisie
Lieve leden,
Ruim voordat deze nacht begon te vallen liet Pieter hier op Eftelist weten
dat de Efteling momenteel druk doende is met een televisieproductie rondom
Carnaval Festival: een kleinschalige animatieserie die weer een nieuwe
eenzame sok toevoegt aan de kluwen rommel onder het bed die Efteling Media
onderhand begint te worden. Wat gezellig begon met de serie 'Sprookjes!' -
die vrolijke verkleedpartij met het park als achtergrond, breidde zich al
gauw uit met een geanimeerde Sprookjesboom, zandschilderingen uit het
kasteel van Klaas Vaak en loltrappende Grobbenbollen in flashfilmpjes van
Ka-Ching Cartoons die al voorbij zijn voordat je Tum-Tum-Toveren kunt
zingen.
Een merkwaardig allegaartje, waarin (nog) geen vaste hand terug te vinden
is. Is de Efteling wars van de eenheidsworst die Studio 100 vanuit
Vlaanderen de laatste tien jaar over onze kinderschare heenbraakt? Dat zou
mooi zijn, maar eerder vermoed ik dat Efteling Media nog zoekende is en
hier en daar wat kleinschaligs uitprobeert, steeds weer voorzichtig een
teen in het water steekt zonder dat het vooralsnog van een échte grote
plons in het diepe lijkt te komen. Tot dan stapelt mini-productie zich op
mini-productie, en hoewel de peuters en kleuters van Nederland zich er vast
heel aardig mee vermaken, kan ik me toch niet aan de indruk onttrekken dat
Efteling Media nu al wel héél lang in de kinderschoenen blijft staan.
In elk geval keert de Efteling met een serie over Carnaval Festival weer
even terug naar het gebruik van concepten die hun oorsprong in het park
vinden in plaats van andersom, en dat is natuurlijk hartstikke leuk!
Carnaval Festival! Geen gekke keuze. Zoals Unox zich de afgelopen jaren
alle vaderlandse winterbezigheden heeft toegeëigend, probeert de inmiddels
zo'n zeventienduizend man sterke communicatieafdeling van de Efteling al
een poosje te zorgen dat iedereen 'Efteling!' denkt als ze 'sprookje!'
horen. Dat lukt deels misschien wel een beetje, maar de Efteling komt niet
af van het feit dat Carnaval Festival tot in het einde der tijden één van
de meest iconische attracties van het park zal blijven en dat Toon Hermans
bijpassende oorwurm nooit en te nimmer verstoten zal worden door andere
muziek in het collectieve Eftelinggevoel van Nederland.
Tá-data-tá-data-tá!-tadáááááh! De meeste kinderen van de jaren
tachtig hebben een onwrikbare Carnaval Festivalnostalgie - toen we nog heel
erg klein waren maalden we niet zo om Pieckse lijnvoering: gewoon tevreden
met een rooie neus op je eigen neus - in je trein door de wereld van de
gein! Sprookjesplaat 10 was de meest geknuffelde elpee onder sommige van de
Eftelingliefhebbers die nu het allerchagrijnigst zijn over de precieze
kromming van een ornamentje op een bordje in een hoekje van het park. Het
kan verkeren.
Nieuwsgierig ben ik dus zeker! Als was ik stiekem wel een beetje
nieuwsgieriger geweest als de Efteling met zo'n Carnaval Festival-serie aan
de slag was gegaan vóór 2005, toen Loeki de Leeuw, veel te groot en veel
te glad en veel te anders, zijn intrek nam in de attractie. Want Pieter mag
dan als notoire Eftelingnostalgist in zijn mailtje geopperd hebben dat we
naar zijn idee best een reisje door de wereld zouden kunnen gaan maken aan
de hand van Jokie de Prrretneus, maar dat lijkt me helaas nogal
onwaarschijnlijk. We hadden Jokie de Prrretneus natuurlijk allemaal graag
zijn comeback op de televisie zien beleven, maar Jokie draagt al jaren de
kroon van de attractie niet meer.
Vanaf de komst van Pardoes de Tovernar in het park en helemáál sinds de
komst van Loeki in Carnaval Festival is Jokie de Prrretneus volkomen naar
de achtergrond gedrongen en speelt hij als personage op geen enkele wijze
nog een rol bij de Efteling. Hoe sneu ook: tegenwoordig is Loeki de rode
draad van de attractie en áls de Efteling bij deze serie zou kiezen voor
een vaste hoofdrol, dan loopt Loeki daar de grootste kans op.
Toch denk en hoop ik zelf dat de Efteling afziet van een uitgekauwd concept
waarbij een enkele reisleider ons per aflevering een land laat bezoeken.
Als we inderdaad moeten rekenen op iets kleins en luchtigs zoals de
Grobbenbollenserie, dan verwacht ik veel eerder een boel vrolijke korte
filmpjes waarin de rood beneusde figuren rondstuiteren en hier en daar een
niksig dingetje beleven. Daarbij wordt dan hopelijk de uitstekende stijl
aangehouden van de animatie achterin de televisie in de wachtrij van de
attractie: http://www.youtube.com/watch?v=ZHK4BJFf5WA
In tegenstelling tot de idioot onherkenbare nieuwe stijl waarin de Carnaval
Festivalfiguurtjes te vinden zijn op de borden in de wachtrij en bij de
Maxifoto hebben de geanimeerde mannetjes in de teevee wél de helemaal de
looks van de poppen uit de attractie. Als die stijl voor de serie ook wordt
voortgezet dan wil ik best voor die paar minuutjes elke morgen vroeg uit
bed klimmen om Z@ppelin aan te zetten - in elk geval de eerste paar keer.
Laat maar komen die knipogende Franse lichtekooi, die mandoline spelende
italiaan met de enkele ondertand en minstens drie van die leuke
sneeuwventjes van de gang tussen Alaska en de grote aap! :)
Even duimen dus. Juíst omdat Carnaval Festival zo verschrikkelijk bekend is
mogen we er toch hopelijk wel op rekenen dat Efteling Media haar beste
beetje voorzet? Ook als het om een piepkleine productie gaat? En als ze het
niet voor ons willen doen, voor de jongens en meisjes die halverwege de
jaren tachtig mooie brieven aan Jokie de Prrretneus schreven, laat ze dán
in elk geval hun best doen omdat het toch een beetje blasfemie zou zijn om
een prutanimatie te maken van een attractie van, nota bene, Joop Geesink.
Want als we kijken naar wie we onbetwist als geestelijk vader van Carnaval
Festival mogen beschouwen dan bekruipt me toch het gevoel dat de Efteling
zich het er alleen al dáárom niet te gemakkelijk vanaf kan maken.
Joop Geesink staat onder de meeste Eftelingliefhebbers wellicht vooral
bekend als een blaaskaak die met een dikke sigaar in de mondhoek aan het
begin van de jaren tachtig de tot dan toe tamelijk kalme en solide
Eftelingstijl overhoop kwam schoppen met een hoop pret, lol en
hieperdepiep.
Maar daarmee doen we Joop Geesink natuurlijk geen eer aan. Hoewel we
misschien graag willen denken dat zonder die eerste deuk die Carnaval
Festival sloeg in een aangename wereld van brokkelend stucwerk en slappe
kaboutermutsen, we verder gespaard waren gebleven voor de latere grove
misstappen in Eftelingstijl moeten we Joop Geesink deze dwaling niet
kwalijk nemen. Geesink wilde in eigen land zijn ei kwijt op een nieuwe,
tastbare manier, en de Efteling bood hem daar een uitgelezen kans voor. En
welbeschouwd ís Carnaval Festival ook een uitstekende attractie, als we
deze even lostrekken van haar omgeving. Het concept mag dan een
schaamteloze kopie van Disney's It's a Small World zijn - Carnaval Festival
biedt de jonge reiziger door de Wereld van Jokie de Prrretneus in elk geval
een prachtige waaier van scènes die met veel zorg en met een heel toffe,
zeer geprononceerde stijl zijn ontworpen.
Het ouvre van Joop Geesink behelst echter meer, veel meer dan rode neuzen
en Apetrots Afrika. Geesink is één van de meest vermaarde animatoren uit
de historie van dit land.
Zijn vroege tekenfilmpjes in samenwerking met Marten Toonder en zijn strips
zijn al erg leuk, maar vooral Geesinks poppenanimaties zijn van een
ongekende weelderigheid, en vonden gretig aftrek bij opdrachtgevers over de
hele wereld in een tijd dat televisiereclames voor het eerst booming
business werden.
Werp bijvoorbeeld eens een bewonderende blik op Geesinks prijswinnende
'Kermesse Fantastique': een reclamefilm voor Philips uit 1948. Of het
vrolijke sprookje 'Een verhaal met een baard': een filmpje uit ongeveer
dezelfde tijd, over de destijds nieuwerwetse luxe van een elektrisch
scheermachien.
Prachtige poppen, practige decors, ronduit prachtige animatie. http://www.youtube.com/watch?v=TXqsA_GUfIU http://www.youtube.com/watch?v=OU-8CMR06VI
Carnaval Festival was belangrijk voor Joop Geesink en ik hoop van harte dat
de Efteling zich bij de ontwikkeling van een nieuw televisieprogramma
voortdurend bewust is van het wolkje met Geesink erop, en dat er maar veel
spiegels in stukken mogen vallen en mensen van een ladder en zout in de
koffie als ze er een rommeltje van maken. En wie nuchter is en zich niet
gehinderd voelt door postuum over de schouder meespiedende ogen van Joop
merkt hopelijk de hete adem van dochter en creatief erfgenaam Louise
Geesink in de nek, die vanuit de Geesink Studio in Amsterdam de
nalatenschap van haar vader bewaakt.
Tot zover. Een fijne nacht nog, en groeten aan de buren!