Renovatie en vernieuwing Fata Morgana smaakt naar meer
Lieve leden,
Wie zich de afgelopen dagen op Eftelingterrein begaf zal met eigen ogen
gezien hebben dat er nog steeds heel erg veel gebouwd en verbouwd wordt in
het park. De Efteling lijkt de laatste jaren vastberaden in de strategie
van het aanpakken van bestaande pijnpunten. Een goed moment voor Eftelist
om het project Oog voor Detail te beginnen, een medium dat zal laten zien
waar, vaak met kleine aanpassingen, heel veel verbeterd kan worden. De tot
nu toe ingediende verzoeken voor de lijst zijn het bewijs dat
veertienhonderd paar ogen meer zullen gaan zien dan we als redactie hadden
durven hopen.
Tegelijkertijd is het plezierig om te merken dat de Efteling ons ook nog
steeds kan verrassen. Ik heb heel goede hoop dat de entree van Droomvlucht
- met de nodige beplanting - straks flink opknapt van de herzieningen, al
snap ik niks van de prioriteiten die het park soms stelt. Ik vraag me sterk
af waarom er na jaren van klachten nog steeds niets is gebeurd met de
wachtrij van de attractie. Olaf Vugts noemde het in 2003 al een 'veestal'
en ik had echt verwacht dat hij er in zijn nieuwe positie snel werk van zou
maken, maar de plannen werden opnieuw op de lange baan geschoven.
Dé verrassing van het nieuwe seizoen was echter de opknapbeurt van Fata
Morgana, want hoewel er nog heel veel moet gebeuren om de attractie
helemaal terug op de kaart te krijgen bleek afgelopen donderdag dat er
flink gesleuteld was aan het geluid en de effecten. Ook hier geldt weer dat
mijn prioriteiten ergens anders zouden liggen: er zijn nog steeds veel
animatronics die meer nodig hebben dan die ferme klap van de Technische
Dienst. Of beter gezegd: sommige animatronics lijden nogal onder de klap
die ze zo nu en dan in ontvangst lijken te mogen nemen.
Desalniettemin is er geheel tegen alle verwachtingen in gewerkt aan iets
dat met een beetje geluk een investering blijkt te zijn voor de lange
termijn: het geluid in de attractie is er ongelofelijk op vooruit gegaan.
Niet alleen klinkt de muziek kraakhelder en zijn de lage tonen nu een genot
voor het oor, er zijn - zoals Ramon al aangaf - zelfs nieuwe
geluidseffecten toegevoegd. De eenvoudige toevoeging van de klanken van
vallende druppels en gekraak geven de scène met de krokodillen een extra
dimensie van een magie zoals we die van Disney verwachten, zeer indringend
en vol, alsof het nu pas écht af is. Het is een beetje op het randje van
een kermiseffect, een risico dat je loopt met dit type geluidseffecten,
maar in tegenstelling tot bijvoorbeeld het geluid van de sluisdeuren in de
Vliegende Hollander pakt dit effect in Fata Morgana erg goed uit.
Ramon:
> Bij de troonzaal heeft het bandje aan de linkerzijde een eigen
> muziektrack gekregen. Ze spelen het Harem-thema nu mee. Hoewel de
> gebruikte instrumenten van de muziek niet geheel kloppen met hetgeen
> dat je hoort, klopt het audiovisuele plaatje nu veel beter.
Ik heb me jarenlang vreselijk gestoord aan het orkestje in de Troonzaal. Of
het nu de kwaliteit van de animatronics was, de eigenaardige plaatsing van
dit schouwspel aan de overkant van het water of het feit dat je
animatronics sowieso beter geen instrument kunt laten spelen (de Efteling
bewijst het tegendeel met fluitspelers!), ik heb er nooit de vinger op
weten leggen. Stom, want hoewel ik nog steeds achter bovenstaande
argumenten sta om de vijfmansformatie een forse update te geven, bleek
donderdag wat al die tijd mijn grootste bezwaar is geweest: het was
volstrekt ongeloofwaardig dat het orkestje de uitgebreide compositie van
Ruud Bos ten gehore kon brengen met twee violen, een trommel en een fluit.
De Efteling had dus de keuze óf het orkest uitbreiden met twintig
geavanceerde animatronics óf René Merkelbach een eenvoudiger muziekje
laten inspelen dat meeloopt met het hoofdthema. De keuze was
waarschijnlijk snel gemaakt!
De vervanging van sommige maskers afgelopen maanden, de belichting, de
muziek, de effecten: het is een enorme opluchting dat de Efteling Fata
Morgana niet volledig aan haar lot overlaat en het smaakt naar meer!