We stipten het gisteren al even kort aan in het notificatie-mailtje
van Oog voor Detail: het Witte Paard krijgt vanaf begin februari 2014
een fikse renovatie voor zijn kiezen. Voor het interieur van het
restaurant werden nieuwe ontwerpen gemaakt. Misschien dat het
park niet dezelfde flater wil slaan als in 2001 toen het gebouw een
dramatische make-over kreeg waarbij álle sfeer in één klap verdween?
Er zijn dit keer naar verluidt twee miljoen euro's te besteden om het
restaurant, dat vernoemd is naar de schimmel van Sint Nicolaas, te
verbouwen. Allereerst zal er een compleet nieuwe vloer komen, maar
ook het buffetgedeelte zal worden aangepakt. Dat maakt nieuwsgierig!
Je moet een gegeven renovatie niet in de bek kijken, maar de vraag is wel
wat de renovatie ons hier gaat opleveren. Natuurlijk, het rommelige
interieur en het lelijke meubilair zullen hiermee ongetwijfeld aangepakt
worden, en waarschijnlijk wordt er wel afscheid genomen van het ietwat
misplaatste Jugendstilthema dat in 2001 werd toegevoegd. Maar met
alleen al een nieuwe vloer is die twee miljoen er misschien toch wel snel
doorheen. Dat terwijl de problemen van het restaurant toch om een veel
structurelere oplossing smeken, en je je dus moet afvragen of men hier
niet aan een dood paard aan het trekken is.
Het huidige restaurant is een doorontwikkeling van het Theehuis
dat in 1951 op die plek gebouwd werd om alleen de naastliggende
speeltuin te bedienen. Er werd sindsdien van alles op- en aangebouwd,
zoals Grootmoeders Keuken, In de Gelaarsde Kat, Het Poffertje, koelcellen
en opslagruimte. Alhoewel de gevel hier en daar een aardige aanblik geeft,
is het gebouw niet veel bijzonders en de chaotische achterzijde tegenover
de Carrousel is ronduit triest te noemen. Een blind paard kan nog geen
schade doen aan deze aanblik waar elke bezoeker dagelijks vol mee
geconfronteerd wordt. Het interieur is bepaald niet veel beter: het Witte
Paard is toch vooral een tochtige, lawaaiige schuur. En dan heb ik het nog
niet eens over het abominabele toiletblok, misschien wel de goorste, maar
zeker één van de kleinste toiletten van het park.
Het is twijfelachtig of de renovatie deze fundamentele problemen kan
aanpakken. Veel liever zag ik de Efteling eerst een goed doordacht plan
voor een comfortabel Marerijkwaardig zelfbedieningsrestaurant maken en
vervolgens het huidige Witte Paard daar rücksichtslos aan aanpassen -
waarbij alleen het Poffertje en wellicht de historische Kat a priori voor
behoud in aanmerking komen.
Natuurlijk, verbetering ten opzichte van de huidige toestand ligt voor de hand,
maar mijn vrees is dat na zo'n investering het restaurant weer minstens
tien jaar 'mee moet' en daarmee een aanpak van de échte problemen
weer op de lange baan geschoven wordt. We zullen dit voorjaar
zien hoe de witte knol uit de renovatie tevoorschijn komt!