Het vernieuwde Witte Paard: een Eftelingrestaurant op z 'n fraaist
Dag Eftelisten,
Vandaag, op de eerste dag van de maand maart, ging na een onderhoudsbeurt
van een maand het Efteling-restaurant bij uitstek, Het Witte Paard, weer
open. Echt een verrassing wat we zouden aantreffen was het natuurlijk niet,
want het park heeft foto's van de bouw en een ontwerptekening op de eigen
Facebook-pagina gezet. Een Engels theehuis met een nostalgische sfeer, die
zowel modern aan doet als tevens oude elementen uit de oorspronkelijke
inrichting terug zou brengen. Zou de nieuwe inrichting ons de flater van
2001 doen vergeten? Ik was razend nieuwsgierig, dus vanmorgen richting
Turfstekerslaand, zoals Kaatsheuvel de komende dagen heet.
==Exterieur==
Het exterieur van het restaurant lijkt niets veranderd. Een rode loper aan
beide kanten van het gebouw liet weten dat er een opening gaande was, maar
buiten valt van vernieuwing weinig te merken. Er zitten zelfs nog scheuren
in de muren en de kozijnen lijken een lange tijd niet meer geverfd. Het
Happiness Station is niets veranderd. Wel is de geschilderde naam aangepast
naar driedimensionale belettering.
Dan de tweede deur gepasseerd blijkt echt waar de twee miljoen ingestoken
is. Een glas-in-lood in het plafond, een geheel nieuwe vloer met mooie
betegeling, nieuwe meubels, een andere inrichting, een nieuw kleurpatroon
en ga maar door. De banken zijn veranderd en meer verplaatst naar het
midden van de ruimte in plaats van de hoeken.
In het midden van de ruimte vinden we een tafel waar een fruitschaal als
beeld is te vinden. Het betreft hier een driedimensionale uitbeelding van
de reliefs die we op het exterieur van het gebouw vinden.
==De zes vertrekken==
De zijflanken, de centrale ruimte van het gebouw en het gedeelte waar de
zelfbediening is te vinden hebben ieder een eigen insteek gekregen in de
thematiek. Zo is er een herenvertrek, een damesvertrek, een ruimte in
Delfts blauw (bij de toiletten) en een ander in parelwit.
De verschillende ruimtes zijn te betreden via doorgangen met kenmerkende
sierlijke ronde vormen.
Eerder werd op De Vijf Zintuigen gemeld dat er gebroken servies te vinden
zou zijn in de nieuwe inrichting, alsof een olifant door een porseleinkast
had gewandeld. Het blijkt echter om een heel bescheiden plankje te gaan in
één van de zijflanken. Er zijn hier tevens borden te vinden met bijzondere
illustraties. De infrarode foto's zijn daarmee verwijderd.
==Details==
Er zijn echter nog veel meer details in het vernieuwde horecapunt te
ontdekken: Er hangt een tekening aan de wand van het oorspronkelijke
Theehuis en op een kan is een klein silhouetje van het Ballonnenvrouwtje te
vinden. Boven de deserts bij de zelfbediening is een bord waarop zelfs het
Witte Paard tussen de Anton Pieckplein-attracties staat getekend.
==Captains Table==
De Captains Table, het balkon boven de hoofdentree, een favoriete locatie
van mening Eftelingfan, was helaas gesloten. Bij navraag bleek dat het
zelfs de bedoeling is om de ruimte enkel te openen bij bijzondere
gelegenheden. Dat is wel jammer, maar veel zien doe je er ook niet meer.
Het plafond is zo verlaagd dat het uitzicht vanaf boven nu miniem is.
Het verlaagde plafond zorgt wel mede voor de knusheid die Het Witte Paard
nu gekregen heeft.
==Inrichting zelfbediening==
Het zelfbedieningsgedeelte achterin is enorm verbeterd. Aan beide kanten
kan men aanschuiven voor koude dranken, kleine hapjes, belegde broodjes,
salades en de menu's. In het midden zijn de deserts te vinden en de warme
drank kan men nu bij twee eilanden richting de kassa's krijgen. Boven de
counters zijn mooie stijlvolle borden te vinden waar met grote Anton Pieck-
letters de beschrijving op te vinden is en een silhouet dat als symbooltje
dient. De counters zelf zien er uit als klinische witte kasten met lades
met verschillende handvatten.
==Muziek==
Er klinkt bijzondere muziek in het restaurant en op het buitenterras. Big
bands en orkest-muziek uit de jaren '20, '30 en '40 die voor velen erg
Disney-achtig aan doet, alsof we ons in één van de winkels van Main Street
U.S.A. begeven. De muziek is duidelijk niet voor de Efteling gecomponeerd
en zal dus waarschijnlijk rechtenvrij zijn. Muziek die we onder andere
hoorden was "Epoque 1925: Mon Paris" van Michel Magne et son Orchestra
En ook "Let's Dance" van Benny Goodman Orchestra kon ik onderscheiden in de
playlist. Geen onbekende voor de echte Eftelingkenner, deze muziek werd ook
gebruikt in het geschiedenisoverzicht van oude parkvideo's uit de jaren
'90.
==Assortiment==
Na alles bekeken te hebben moet hetgeen waarvoor je naar een restaurant
komt nog komen: het eten. Het assortiment is er wel op vooruit gegaan, zo
zijn er kleine high tea-hapjes, sandwiches en nieuwe puddinkjes, maar de
schnitzel-menu's en belegde broodjes lijken niet veel veranderd te zijn.
Vreemd is dat, ondanks dat het Witte Paard als Engels Theehuis is
aangekleed, de thee geen prominente plek lijkt te hebben. Warm water is uit
de koffieautomaten te halen en theezakjes zijn in de bekende houten kistjes
te vinden. De koffiehoek van vroeger is echter wel vervangen door twee
eilanden met automaten, wat veel ongemakken en drukte wegneemt.
Ik kan echter niet anders zeggen dan dat ik diep onder de indruk ben van
deze nieuwe inrichting. Zo'n grote stap in de goede richting heb ik bij de
horeca in het park nog nooit gezien.
