Het zong al een paar dagen rond op de blogs en op de fora van Eftelingfans:
de wel zeer schamele illustratie van de vergunning voor 'attractie 2015' (zie http://efteli.st/9hr en http://efteli.st/dhr ) zou bij de gemeente Loon op Zand
inmiddels zijn aangevuld met uitgebreide gevelaanzichten en de precieze
layout van de achtbaantrack. Nou knutselden we zelf al een aardige impressie
in elkaar op basis van het summiere materiaal (zie http://efteli.st/khr ) maar het
was natuurlijk wel een beetje behelpen.
Aldus toog ik vanmorgen in de vroegte naar de gemeentewinkel van Loon op
Zand, gevestigd in het bruisende centrum van Kaatsheuvel. Dat was
gemakkelijker gezegd dan gedaan: eenmaal aangeland bij de bushalte Efteling
is het normaal gesproken - bij flink doorstappen - krap tien minuten lopen
naar de Nieuwe Markt, waar de gemeentelijke opslagplaats van al die fijne
Eftelingse ontwerptekeningen gevestigd is. Echter, de hemel brak open en al
gauw stond ik tot aan mijn knieholtes in het water, werden overal om mij
heen straten afgesloten, moesten automobilisten door de brandweer uit hun
stilgevallen wagens gehengeld en werden verderop in het dorp alle oudjes
uit hun ondergelopen bejaardentehuis geëvacueerd.
Een ware wolkbreuk heb ik doorstaan, maar waarom? Voor niets! Bij aankomst
bleek dat de kartonnen doos met de omgevingsvergunning nog even vederlicht
was als in april. Niks geen nieuwe ontwerpen! Wél viel me op dat in de
tekstuele omschrijving van de vergunning sprake bleek te zijn van een stuk
of vijftig documenten (waaronder tekeningen van B&M!) die er zo te lezen
bij hoorden te zitten, maar schitterden in afwezigheid.
Na doortastend navragen bleek het zo te zijn dat de gemeente zelf wel
degelijk beschikte over de grote stapel tekeningen en onderzoeksrapporten,
maar dat de twee tekeningen-met-niks-erop nou eenmaal het enige was dat ter
inzage lag voor de nieuwsgierige burger. Blijkbaar had de Efteling een
geheimhoudingsclausule weten te bedingen bij de gemeente en was wat ter
inzage lag het absolute minimum aan verplichte informatie.
In een olijke bui probeerde ik me zo'n beetje te beroepen op 'Wet
openbaarheid van bestuur' (WOB) maar mij werd uitgelegd dat dat geen enkele
zin zou hebben. Omdat de Efteling zich bij zo'n blitse nieuwe achtbaan mag
beroepen op zaken als bedrijfsgeheim en concurrectiegevoeligheid blijft die
leuke stapel ontwerpen gewoon achter slot en grendel, of we nu hoog of laag
springen.
Bij thuiskomst ben ik daar, na uitwringen, afdrogen en een droge broek aan,
meteen maar ingedoken en ik heb wat rondgebeld. En: bij monde van
gediplomeerd juriste Jessica, kan ik melden dat de Efteling zich in deze
inderdaad gewoon kan verschuilen onder de regenponcho van
'concurrentiegevoelige informatie' en dat de gemeente op basis daarvan
verzoeken omtrent openbaarheid van die verrukkelijke map met tekeningen wel
degelijk mag afketsen. Wat goed! Zo blijft het voor ons voor het eerst in,
nou ja, een jaar of tien (bouwtekeningen Vliegende Hollander) een keertje
echt spannend! Maar waarom nu wel, en het afgelopen decennium telkens niet?
Tijd om contact op te nemen met de Efteling.
Hoofd Communicatie Koen Sanders wees Eftelist er meteen op dat ze dit al
een keertje eerder geflikt hadden en inderdaad: we hebben ons in 2011 als
eens een ongeluk gepuzzeld met die akelig beknopte tekeningen van het
sprookje De Nieuwe Kleren van de Keizer, op de kale ontwerpen steevast als
'object Sprookjesbos' benoemd.
Koen: "Bij de Nieuwe Kleren van de Keizer hebben we voor het eerst een
onderscheid gemaakt in wat openbaar te bekijken is en de ontwerpen die
alleen voor de gemeente beschikbaar zijn, binnen de kaders van wat is
toegestaan. Ook voor de attractie van volgend jaar hebben we daar dus voor
gekozen. Het gaat om een omgevingsvergunning en de achtbaan blijft binnen het
bestemmingsplan, dus we hoeven maar heel weinig informatie vrij te geven.
De divecoaster ligt binnen de grenzen van het park en valt daarmee buiten
het oordeel van de Welstandscommissie. Voor de uitbreiding van Bosrijk,
dat buiten de grenzen van het park ligt, gelden andere regels en die
aanvraag is dan ook in z'n volledigheid beschikbaar om in te kijken. Bij
Bosrijk is dus ook de esthetiek van belang voor de aanvraag en de
mogelijkheid om bezwaar te maken, voor de attractie van volgend jaar geldt
dit niet."
Is het onze schuld? Is onze gulzigheid naar zoveel mogelijk informatie de
eigenlijke veroorzaker van het feit dat de Efteling nu eindelijk bij zinnen
is gekomen bij het indienen van aanvragen bij de gemeente? Koen: "Het is
breder dan dat. Natuurlijk heeft de activiteit op de verschillende
fansites een rol gespeeld, want vanzelfsprekend houden we graag de regie in
handen bij het vrijgeven van informatie over nieuwe projecten. Maar in dit
specifieke geval speelt ook mee dat andere belanghebbenden inzage willen
krijgen in de ontwerpen en onze attractie voor volgend jaar is een uniek
project dat we graag verborgen willen houden voor onze concurrenten. Maar
dat neemt niet weg dat de hongerigheid van Eftelist een klein beetje heeft
bijgedragen aan ons nieuwe beleid. Zie het maar zo: we nemen jullie tegen
jezelf in bescherming!"
En zo is het maar net. Natuurlijk willen wij liefhebbers áltijd álles zien,
maar als de Efteling er binnen de geldende wetgeving voor kan zorgen dat we
dit keer eens *niet* alles al van te voren weten, dan petje af daarvoor.
Mocht Eftelist via duistere wegen alsnog aan ontwerptekeningen kunnen
komen dan zijn jullie vanzelfsprekend de eersten die het horen maar als de
Efteling er dit keer in slaagt om de details van de duikachtbaan écht
binnenshuis te houden dan worden we volgend jaar zowaar eens flink verrast
en dat heeft eigenlijk ook wel wat.
Dus wellicht: wordt vervolgd, maar misschien ook niet! :)
