Het is alweer een hele tijd geleden dat er voor het laatst een trip report
op deze mailinglist te lezen viel, en er is zoveel aan de hand in het park
dat het er wel weer eens tijd voor lijkt. Aan de hand van mijn bezoek van
afgelopen donderdag ga ik het park door.
Ik wil eerst een compliment maken hoe schitterend de rode torens van het
Efteling Hotel nu glimmen in de zon. Wat is dat een ander gezicht na jaren
tegen die vale oranje, haast beige koepeltjes aan te kijken.
Bij binnenkomst valt iets anders roods op. De Souvenir Express krijgt nu
speciale aandacht op de plattegrond op het Dwarrelplein. Het is veel ruimte
die er voor wordt gebruikt op het bord en het lijkt me niet de meest
urgente informatie die je de bezoeker wil meedelen bij binnenkomst.
Vervolgens op de Pardoes Promenade valt het grote gat in het Sprookjesbos
op. Er zijn veel bomen gekapt en In de Noordpool is verdwenen. Kapitein
Gijs is ook weg, maar zou verplaatst worden. Het is wel raar dat dat dus
gaat gebeuren zonder z’n nisje, wat oorspronkelijk onderdeel is van het
ontwerp.
Het is daarbij ook wel vreemd dat het nisje het enige is dat nog overeind
staat tussen alle omgewoelde aarde. Waarom moest dit deel van de locatie
behouden blijven en is de rest met de grond gelijk gemaakt? Foto’s van
afgelopen donderdag staan in het bouwdossier.
Omdat de zij-ingang van het Sprookjesbos dus tijdelijk onbegaanbaar is,
heeft men een alternatieve ingang gecreëerd. Ik geloof niet dat we dat ooit
eerder hebben gezien in het Sprookjesbos. De ingang bevindt zich naast de
toiletten van Polles Keuken en komt uit tussen het Kabouterdorp en Langnek.
Bezoekers die niet beter weten missen daarmee twee sprookjes op de route.
In het dorpje van de bebaarde mannetjes is pasgeleden de Kabouterboom uit
een renovatie gekomen. Opvallend is dat de klavecimbel van de muzikale
kabouter in de boom compleet vervangen is. Er is een ander ontwerp op te
zien, lijkend op de tekening van Pieck. Veel beter dan de opgeplakte
notenbalk die er eerder op te vinden was. De kabouter mist alleen nog een
hand om het instrument te kunnen bespelen.
Achter Langnek is een tijd geleden de linkerboom verwijderd, omdat deze
overleden bleek te zijn. En nu zijn ook boom twee en drie erg bezig met
doodgaan. De grond achter Langnek lijkt niet goed aan te slaan op de jonge
boompjes, wat misschien kan komen door een schimmel of mogelijk omdat er
zolang bamboe heeft gegroeid op deze plek.
Bij Roodkapje is een stukje uit de rotsen van het wandelpad geslagen om een
alternatieve route mogelijk te maken langs het bouwterrein van Pinokkio. Ik
heb het idee dat alleen aan het eind van het pad de rotsen worden
overgedaan, terwijl de hele ommuring hier wel een opknapbeurt kan
gebruiken.
Er zitten talloze scheuren en losse stukjes stucwerk. Eerlijk gezegd denk
ik ook dat men het rotsen maken vandaag de dag zo veel beters in de vingers
heeft dan begin jaren zestig, zoals bij de Piraña en Langnek te zien, dat
een opfrisbeurt aan deze toch wat misvormde drilpuddingen sowieso geen
kwaad zou kunnen.
Vorig jaar werd het sprookje van De Wolf en de Zeven Geitjes helemaal
gerenoveerd. In mijn TR van 28 september 2014 stond ik daarbij stil. Nu
blijkt echter dat er, waarschijnlijk zeer recent, een bewoner is toegevoegd
in het huisje. Onder het bed waar eerder lichtgevende oogjes te zien waren,
is nu een kattenkop te zien. De kat doemt vanuit het donker op, laat zijn
ogen gloeien, om vervolgens weer onder het bed te verdwijnen. De timing
wanneer de kat te voorschijn komt lijkt nogal verschillend te zijn. Een
leuk nieuw detail, al is het opmerkelijk dat de geitjes nu een kat hebben,
terwijl in de kamer er naast zich een complete familie aan muizen bevind.
Plus dat we in het opvolgende sprookje Hans en Grietje ook een naar voren
en achteren bewegende kat kunnen zien.
Juist net uit een opknapbeurt komt Herberg de Ersteling. Het rieten dak
ziet er weer keurig uit. Aan de scène binnen lijkt echter ook het een en
ander gesleuteld te zijn. De zoon aan de tafel, hoewel altijd al een rare
snuiter, heeft een uitdrukking op z’n gezicht gekregen die doet lijken of
hij het zojuist getoverde voedsel niet erg smakelijk vindt. De waard achter
de deur ziet er beter uit, al durf ik eigenlijk niet te zeggen of we hier
van doen hebben met een nieuw masker.
De Kikkerkoning stond nog achter de hekken, maar de grote witte tent die er
een tijdje boven zat is inmiddels verdwenen. Geen nieuwe kikkers, wel een
frisse fonteinbak.
Wel nog onder een witte tent zit het complete tempelplein van de Indische
Waterlelies. De renovatie van de attractie is in volle gang en op donderdag
stond er zelfs even een grote kraan naast. De hoop bij ons was dat we live
getuigen zouden zijn van het herplaatsen van het vroegere torentje, maar
helaas bleek men het enorme gevaarte voornamelijk nodig te hebben voor het
op het dak krijgen van klusjesmannen. Al zichtbaar was de eerste rotsingang
in blakend wit en ook aan de uitgang van de attractie is vanaf de
begaanbare paden goed te zien waar men mee bezig is.
Na het Sprookjesbos zijn we iets gaan eten in het Witte Paard. Daar bleek
dat men afgestapt is van de petitfourtjes en gebakjes. De gethematiseerde
taartjes zijn nog wel verkrijgbaar elders, maar bij WiPa moeten we het doen
met enkel appelgebak. Dat wel overal staat opgesteld, maar in de vitrine
onder het grote bord ‘Gebak & Hartig’ vinden we nu salades. En ook de
hapjes voor bij de thee, waar het gethematiseerde zelfbedieningsrestaurant
trots mee werd geopend vorig jaar, zijn vervangen door enkel nog gewone
broodjes. Bij navraag bleek dat het wel verkocht, maar er toch gekozen is
voor de oude opzet.Het stelt me best teleur dat het concept al zo snel
verdwenen is.
Bij 't Poffertje zit de gevel weer op z'n plek na een korte renovatie.
In de Soete Inval zijn wespen niet langer welkom, wat duidelijk gemaakt
wordt met een verkeersbord op de kassa. :-)
Nog een attractie die een tijd lang niet te bezoeken was is Carnaval
Festival. De gevel en scènes zien er weer tip top uit. Nieuw zijn een
trapje in de wachtruimte en glazen platen met silhouetten op de trap en
loopbrug. Het jongetje met de ballon in Italië is gedraaid.
De Pagode kan onderhand de boeken in als de attractie die het langst buiten
de running is geweest sinds opening. We zien de tempel voorlopig niet meer
aan de horizon. Op de onderhoudsagenda durft men niet eens te zeggen
wanneer men de vliegende tempel weer het luchtruim laat kiezen. Men heeft
van de gelegenheid gebruik gemaakt door alle bebording in en rondom de
attractie aan te pakken. Wat mij betreft is het hier beter geslaagd dan bij
buurman Gondoletta.
Het naambord van de attractie werd eerder in de week ook aangepast, maar
nadat ik het social media-team er op wees dat de letters niet helemaal
recht bevestigd zijn (waarop een vreemde discussie volgde), is het bord nu
weer verdwenen. In ieder geval hebben de nieuwe symbolen nu een eigen
paneeltje en blijken nog geschilderd te zijn ook.
Over de Gondoletta gesproken, langs de route van de vaartocht zijn hier en
daar wat bomen gekapt. Meest opvallend is een complete strook naast de
houten brug, tegenover Baron 1898.
In Anderrijk staan er hekken rondom het voormalige toiletblok naast Het
Seylend Fregat, maar tot noch toe lijkt daar weinig spannends te gebeuren.
Tenslotte Fata Morgana. De attractie was donderdag nog gesloten, waar
normaal altijd voor gewaarschuwd wordt bij de oversteekplaats van het
spoor.
Dit keer stond daar geen klapbord, en veel bezoekers liepen dan ook het
plein op om pas bij de minaret te zien dat de darkride niet te bezoeken is.
Gisteren was de attractie wel open, en na een vaart viel op dat het gordijn
voor Djinn eindelijk gerepareerd is. De reus blijft nu weer verborgen bij
het bekijken van de troonzaal om pas te voorschijn te komen bij het luiden
van de gong. Top dat dit defect na maanden eindelijk gefixt is.
