Het is een flinke tijd geleden dat de laatste trip report gepost werd op de
mailinglist en er is in de tussentijd voldoende gebeurd en bijgekomen in het
park om over te berichten. Het is eigenlijk te veel om daar na een dagje
Efteling in februari over te rapporteren, dus echt compleet zal dit niet
zijn. Ik pik aan de hand van een bezoek op 14 februari vooral de recente
gebeurtenissen er uit.
Sinds begin deze maand is de Efteling officieel gestart met het
jubileumjaar. Al op 1 januari werd een lied met oude beelden en foto’s
geplaatst op YouTube, en ook de pin voor het 65-jarig bestaan was al
uitgebracht, maar nu is het ook in het park zelf merkbaar. Op de
Parkeerpromenade, het Dwarrelplein en de Pardoes Promenade zijn banieren
aangebracht waar het jubileumlogo op prijkt in een kleurpatroon van diep
blauw met goud, wat doet denken aan de kleuren van de banieren bij Polles
Keuken, wat vast geen toeval zal zijn. Het geeft de entree tot het park een
chique uitstraling die ik erg kan waarderen.
Wat minder is het nieuws dat de Vrolijke Noot, de houten vreetschuur die we
sinds de afgelopen zomer op het Dwarrelplein treffen, nog wat langer moeten
aanzien dan aanvankelijk beloofd. Er is een omgevingsvergunning ingediend
bij de gemeente Loon op Zand voor beschutting van het terras. Ondanks dat
het destijds gebracht werd als pop-up restaurant, blijft het horecapunt
zoals het is. Nu heb ik heb er prima gegeten in het verleden, maar
waarom dat iets met dit uiterlijk ooit het groene licht heeft gekregen om in
de Efteling opgebouwd te mogen worden is een groot raadsel. Het nieuws dat
men niet wil investeren in een beter afgewerkte gevel verbaast mij dan ook
zeer. Moeten die recordaantal bezoekers perse langs iets lopen dat geen
enkele associatie heeft met de verdere vormgeving in het park? Kennelijk
wel.
Sinds begin deze maand een nieuw plattegrondje. De foto op de uitvouwbare
kaart geeft een vooruitzicht op hoe het exterieur van Symbolica er uit moet
gaan zien. De tekening van de plattegrond laat voor het eerst Symbolica zien
tussen het groen. Het nieuwe pad voor het Witte Paard is ingetekend.
Opvallend genoeg staat De Vrolijke Noot er nog op zoals die er vóór de zomer
uit zag. Verder vooral kleine verschillen met 2016, waaronder verschuivingen
en nieuwe pictogrammen.
Vanaf de afgelopen Winter Efteling staat achterop de plattegrond dat het bij
enkele etablissementen (Het Wapen van Raveleijn, De Steenbok, Polles Keuken,
de Octopus en Pinokkios Restaurant) mogelijk is om na sluitingstijd te
dineren. Tot hoe laat het dan mogelijk is staat verder niet vermeld, dus op
zich erg vage informatie naar de bezoeker toe. Bovendien blijkt in de
praktijk dat na sluitingstijd blijven zitten niet altijd mogelijk is. Het
social media-team weet zelfs helemaal niets van deze regel:
Bij Symbolica aangekomen vallen de fonkelende gouden torenspitsen ontzettend
op. De uitwerking op het exterieur wordt er enorm door verbeterd. Momenteel
is zichtbaar dat aan de meandering en het voorplein wordt gewerkt. Gisteren
werd er hard gesleuteld aan de twee overkappingen die al staan. Foto’s zijn
zoals bekend te vinden in ons dossier:
Bij Fata Morgana, ook al weer wat langer dan een maand, vier fotocollages
met snoezig ogende dieren. Van dichtbij valt op hoe plat en vergroot de
print op de borden is, waardoor ik de hoop heb dat ze niet lang zullen
blijven. Ze hangen er echter momenteel nog steeds dus stemmen op dat
verzoek:
In Fata Morgana zijn enkele figuren een tijdje weggeweest voor onderhoud,
waaronder de man achter de ezel en de patiënt bij de chirurgijn. Ze zijn
allemaal weer terug, maar één effect kan een reparatie goed gebruiken. Djinn
schudt al een tijdje niet aan de palen, wat de scène veel minder dynamisch
maakt. Hopelijk wordt dit euvel snel gefixt.
De Vliegende Hollander kwam 8 februari uit een lange en grondige renovatie,
waarbij de toren volledig werd ingepakt en enkele baandelen zijn vervangen.
Ondanks deze grote aanpak van de nu tien jaar oude attractie is er zo goed
als niks veranderd aan de rit: geen sterren te zien, projectie niet al te
best en de klap bij het aanhaken op de lift is nog altijd present. Hoewel ik
wel het gevoel had dat de haak onder de boot een stootkussentje of iets
dergelijks heeft gekregen, voelt de beweging naar achteren nog steeds niet
erg prettig. Aan de lift zelf is overigens ook niets veranderd.
Bij Joris en de Draak verwachte ik ingedeeld te worden bij een genummerd
poortje, maar dat bleek een test van één dag te zijn geweest op 5 februari.
De Python was gesloten voor klein onderhoud, wat de komende maanden vaker
zal gebeuren tot een langere periode van sluiting waarin baanonderdelen
vervangen zullen worden. Vervolgens bij Station de Oost werkte de zoötroop
niet naar behoren. Bij De Hongerige Machinist is sinds kort weer satésaus te
krijgen (mogelijk door veel klachten van fans) en achterin bij de 1e Klas
Wachtruimte is nieuwe bebording aangebracht en zijn bijzonder smaakvolle
koffiespecials te verkrijgen.
In de snoepwinkel De Verleiding hangt een monitor boven een bak zuurstokken
met een educatieve video over hoe dit product gemaakt wordt.
Vervolgens in Reizenrijk was de groendienst druk bezig op de eilandjes nabij
de Gondoletta en het amfitheater nabij de Wensbron. Op de Speelweide was men
het IJspaleis aan het afbreken. Restanten van de Winter Efteling waren
tevens nog aanwezig op de Pardoes Promenade, bij Villa Volta en in het
Kabouterdorp.
Op het Anton Pieckplein heeft de Vermolenmolen net een renovatie achter de
rug en weer is er knap werk verricht en lijkt de molen er nog mooier uit te
zien dan ooit. Alle gevelpanelen, vlinderdecoraties en mijnheer Prikkebeen
zelf glimmen als nooit te voren. Tevens zijn er mooie nieuwe lampen
opgehangen.
Als extraatje is er ook een spreuk in rijm op een paneel bij de ingang tot
de attractie geplaatst. Het blijft een beetje jammer dat het rijmen nooit
echt wil lukken de laatste jaren, het stukje tekst is namelijk best sullig,
vooral door de laatste zin (“Is zijn allergrootste pret”?) De toevoeging
zal waarschijnlijk zijn geplaatst om een duidelijke referentie te hebben
wie de persoon met hoge hoed moet voorstellen.
Dan in het Efteling Museum is de tentoonstelling voor de Indische
Waterlelies nog altijd aanwezig. Volgens bronnen (lees: personeel van het
museum) zal er binnenkort een tweede tijdelijke expositie bij gaan komen
voor het jubileum, in de ruimte waar de vaste tentoonstelling met attributen
en tekeningen te bewonderen is. Wat dat gaat betekenen is echter nog niet
duidelijk.
Het aloude huisje met de verkoopbalie ‘In den Hoorn des Overvloeds’ heeft
afgelopen winter voor het eerst sinds mensenheugenis wat aanpassingen gehad.
De naam op de gevel werd nieuw aangebracht, het oude menubord verwijderd, en
er kwam nieuwe bebording op het gebouw., waaronder een enorm paneel aan de
muur tegenover het Lavenlaar.
De bebording was nodig voor het nieuwe assortiment dat voornamelijk bestaat
uit verschillende smaken chocolademelk, of beter gezegd variaties op de
Sneeuwwitje, het drankje van witte chocolade dat lang geleden geïntroduceerd
werd, een tijdje verdween en vanuit het niets opeens weer aanwezig was
tijdens de Winter Efteling van 2015-2016. Hiervoor werden ook de tafels,
stoelen en parasols op het terras vervangen en verdween het bekende
uithangbord van Pieck (!). Hoewel het verwijderen van oorspronkelijke zaken
nooit heel fijn is om als liefhebber te moeten zien, is het wel weer logisch
om het bord ook te gebruiken waar het voor dient. En er wordt nu eenmaal
chocolade verkocht en niet langer meer de Brabantse koeken waar je je wijf
een plezier mee doet.
Over de prints op de tafels kan ik echter niet zo genuanceerd spreken.
Waarom alles min of meer in de stijl van het oude Pieckhuisje houden, en dan
een enorme Efteling-E op de tafelbladen? Een beeldmerk dat ik op de
bebording overigens ook niet zo op z’n plaats vind.
Bij het gesloten Raveleijn wordt een schattig showtje opgevoerd onder de
naam ‘Een Wonderlijke Ontmoeting met Ruiter Thomas’, waarbij peuters en
kleuters mee kunnen doen verkleed als ridder of acterend als draak. De rode
ruiter wordt vergezeld door een dame gekleed als inwoner van Raveleijn en
spreekt met de kinderen.
In Marerijk is veel gebeurd de afgelopen maanden. Eigenlijk genoeg voor een
eigen mail, maar in het kort: Het Witte Paardplein is compleet nieuw
bestraat, waarbij veel bomen zijn gekapt en muren opnieuw zijn gebouwd. In
het Sprookjesbos is veel gesnoeid, waarbij houtsnippers langs de wandelpaden
is gestrooid. De boom van de slapende wachter bij Doornroosje is gekapt en
vervangen voor een jong boompje.
Na Hans en Grietje en de terugkeer van Roodkapje was het afgelopen maand de
beurt aan Draak Lichtgeraakt om opgefrist te worden. Het oorspronkelijke
geluidseffect is terug en er zijn nieuwe lichteffecten toegevoegd die na
zonsondergang te zien zijn, waarbij blauw licht opkleurt naar rood zodra de
kroon wordt aangeraakt. Jammer genoeg is de schat zelf nog altijd een plakkaat
aan munten die zijn overgeschilderd, maar de draak zelf straalt bijna van
nieuwigheid. Er is ook hier wat gesnoeid, waardoor er makkelijk achter het
muurtje kan worden gekeken. Daar valt een bijzondere constructie van palen
op die tegen de muur zijn bevestigd. Ik heb begrepen dat deze er van voor de
renovatie zijn, maar volgens mij zijn ze vrij recent aangebracht.
Om af te sluiten nog even langs het Loonsche Land. Al vanaf het
Dwarrelplein, maar ook vanaf het wandelpad achter de Piraña als vanuit de
Pagode valt de toren van het hotel op, waar nu twee grote hertengeweien aan
het dak zijn gemonteerd. Hoewel ik een blow-up nooit een erg geslaagde
decoratie vind, moet gezegd worden dat het hier nog meevalt. Al vind ik
het hele hotelgebouw verder een beetje saai ogen.
