Sander over Symbolica: 'Terug naar de menselijke maat'
Eftelisten,
Het is 1 juli 2017 en dat betekent dat, na een dagenlange reeks van
medewerkers, abonnementhouders, prijswinnaars, omwonenden,
burgemeesters, zakenrelaties en persmuskieten (waaronder deze redactie)
vanmorgen eindelijk iederéén het op een hollen over de Pardoes Promenade
kon zetten om voor het eerst in de Symbolica te stappen.
We maakten intussen al een half dozijn ritjes in de attractie en hoewel
Symbolica bij de allereerste keer nog een volstrekt onbegrijpelijke
chaotische warboel leek, beginnen we de darkride intussen gelukkig een
beetje beter te snappen. De tocht blijft wat gemankeerde elementen houden:
het interactieve aspect stoort tijdens de rit vele malen meer dan dat het
iets oplevert en op esthetisch vlak valt er hier en daar best wat aan te
merken. Maar zulks laten we uiteraard over aan de persoonlijke verslagen
die ongetwijfeld de komende dagen op deze lijst zullen verschijnen.
Over het geheel genomen zijn we er zeer mee in onze sas dat de Wereld vol
Wonderen voor het eerst in zowat een kwart eeuw weer eens een échte
darkride aan het arsenaal heeft toegevoegd en we becomplimenteren de
Efteling vanuit de optiek van Oog voor Detail alvast, omdat we tot dusver
tijdens de hele rit nog geen centimeter onafgewerkt plafond, doorkijkje
naar backstage of ongecamoufleerde bouwlamp hebben kunnen vinden. En geen
beeldschermen in de sowieso hartverwarmend sfeervolle wachtrij! En de
verwijzingen, oh de verwijzingen... "Laat prul en prop niet slingeren!"
gebiedt lakei O.J. Punctuel ons in de voorshow, en in het Botanicum openen
en sluiten bloembladeren zich in een hommage aan de dynamische flora die
Peter Reijnders ooit voor de Chinese Nachtegaal in het Sprookjesbos
bedacht. Pure cadeautjes voor de liefhebber, die weer een tikkeltje
goedmaken dat het exterieur van de attractie enkele forse architectonische
flaters slaat en dat de focus in sommige scènes van de attractie ook na zes
ritjes nog behoorlijk zoek lijkt.
Nadat we gisteren aan een door Punctuel in etiquettaire correcte banen
geleid koninklijk banket op de Pardoes Promenade mochten schuiven en de
Efteling ons voorzag van fruit & worstenbroodjes en we zó vaak achtereen in
Symbolica mochten dat we het op een haar na beu begonnen te raken, sprak
Eftelist een paar minuutjes met hoofdontwerper Sander de Bruijn.
---
Sander: "Hoewel ik al jaren bij het park in dienst was werd ik pas als
ontwerper aangetrokken in 2005, toen er een concrete vervanging voor Henny
Knoet werd gezocht. Samen hebben we ons destijds bezig gehouden met de
ontwikkeling van het grote stijlboek over de wereld van Pardoes. Dit
stijlboek heeft Henny nog helemaal naar behoren kunnen afwerken en hij
kon zijn geesteskind daardoor met een goed gevoel achterlaten. Naar
aanleiding van dat uitgebreide stijlboek ontstond bij de Efteling de wens
voor een attractie."
"Het was in eerste instantie de bedoeling om veel meer elementen uit het
stijlboek te gebruiken, zoals de verschillende planeten die het universum
telt. Het ritsysteem dat we destijds met Hartenhof voor ogen hadden (de
Pivotable Passenger Carrier van Vekoma - red.) was daar ook beter voor
geschikt. Toen we in plaats daarvan besloten hadden tot een veel
kleinschaliger trackless ritsysteem, bedachten we dat we daarmee terug
wilden keren naar de pure rol van Pardoes de Tovernar en waar hij in de
kern voor staat. De attractie werd compacter, een ingekaderd avontuur dat
je van A tot Z beleeft. De schaal van Hartenhof was gigantisch, alleen al
in in te vullen meters en het was fijn om met Symbolica terug te gaan naar
de menselijke maat. De reizen naar verre oorden werden ingeperkt tot een
reis door het paleis van Koning Pardulfus."
"Vanaf het eerste begin was voor ons al duidelijk dat er met de keuze voor
een ritsysteem een unieke attractie in de Efteling bij moest komen: het
mocht absoluut geen kopie worden van wat al bestaat in de Efteling.
Bezoekers moesten niet gaan denken: 'Oh, dit is net zoiets als Fata
Morgana' of 'dit lijkt precies op Droomvlucht'. Symbolica moest op zichzelf
naast de andere attracties kunnen staan."
"Het gekozen trackless systeem bracht een ontzettend leuke uitdaging voor
de ontwerpafdeling met zich mee: we wisten dat onze gasten in elke scène
heel dicht op de actie en op het decor zouden zitten. En omdat het systeem
de mogelijkheid tot verschillende routes biedt, moesten we zorgen dat elk
ervan, met een eigen engagement, even aantrekkelijk zou worden."
"We kwamen eigenlijk op het idee van de verschillende routes door een
cliché uit de echte wereld. Je kent het wel: je bezoekt een paleis en daar
gaan allemaal verschillende tours doorheen: overal losse groepjes die een
eigen route door het gebouw lopen. Je kunt bij grote kastelen en landhuizen
in Groot-Brittannië bovendien vaak kiezen voor thematische rondleidingen,
bijvoorbeeld een specifieke 'library tour' of de 'garden tour' en dat
vonden we eigenlijk wel een hele leuke, herkenbare basis voor Symbolica."
---
Op onze vraag of hij misschien kon aangeven wat, van alles dat hij voor de
attractie heeft ontworpen, zijn favoriete elementje is, moest Sander ons
het antwoord schuldig blijven. Net als bij de talloze andere interviews die
de ontwerper zich de afgelopen dagen heeft laten afnemen, bleef hij ook
hier stellig verwijzen naar het gedachtengoed van Henny Knoet dat aan de
basis van de hele attractie staat, en hij weigert zelf met wat voor eer dan
ook te gaan strijken. We geven hem dat pluimpje stiekem tóch, of hij nu wil
of niet! :-)
Perfect is Symbolica niet, maar in Sander de Bruijn heeft de Efteling wél
iemand die ervoor zorgt dat we met gepaste blijmoedigheid uitkijken naar,
bijvoorbeeld, de toekomstige invulling van Strookrijk. Hoe anders was dat
voor ons na attracties als PandaDroom en de Vliegende Hollander? Heel
anders.
En nu verexcuseren wij ons; op naar het volgende ritje in het Paleis der
Fantasie!