Gisteren had ik de eer om als één van de eerste bezoekers een
rondwandeling te mogen maken over de bouwplaats van Bosrijk, die ik
gewonnen had bij de prijsvraag voor abonnementhouders.
Eenmaal aangekomen werd iedereen verzocht om naar het Eethuys, het
restaurant in het Poorthuys, te komen, waar een presentatie zou worden
gegeven. Het Eethuys is in de rechtervleugel van het complex, die we
betraden via de receptie. Of beter gezegd: wat de receptie moet gaan
worden, want veel meer dan enkele geelbruin getinte gestucte muren, houten
balken voor het plafond en een rijtje kleine grijs-zwart-afwisselende
tegels was er nog niet, evenals in het Eethuys zelf.
De grondwerkzaamheden voor de serre zijn inmiddels al begonnen en deze
bevindt zich aan de zuidwestkant van het gebouw. Het Eethuys zelf zal
ongeveer 80 zitplaatsen gaan hebben en bevat ook nog een buitenterras. Wat
me er verteld werd door een manager was dat ze gaan afwijken van het
oorspronkelijke interieurontwerp van het Eethuys zoals die op de website te
zien is, in hoeverre en op welke punten precies is mij niet bekend. Wat me
wél bekend werd is dat Karel Willemen de hoofdontwerper is van Bosrijk en
dat hij samen met Peter Koppelmans bijna alles heeft ontworpen aan het
verblijf. Ze gebruiken graag interne ontwerpers zodat 'alles mooi Eftelings
wordt'. En dat is het ook geworden! Volgens de managers tenminste.. "En wat
vind je ervan? Eftelings he? Zo met al dat stucwerk en die houten balken!"
Valt wel mee dus. Wat ik niet begrijp is dat ze om deze reden interne
ontwerpers willen gebruiken en zich vervolgens dan tóch niet aan
belangrijke Eftelingse stijlelementen houden als de gelakte kozijntjes in
de juiste tinten, de speciale Eftelingkrul of – om Truus tevreden te
stellen en zich in te laten denken dat ze ook Eftelings zijn - het
befaamde stuclaagje. Waar zijn die? Afijn, dat het niet Eftelings is en ook
niet wordt, was al wel bekend en hier al eerder besproken.
In de verzameltijd tot 19:00 kregen we de gelegenheid even wat te drinken
en te eten, met wat radiomuziek op de achtergrond, te midden van het
bouwproject. Erg interessant om zo midden in een bouwproject van de
Efteling te staan! De presentatie stelde niet zo heel veel voor, en dat
was ook niet echt nodig geweest gezien iedereen toch wel op de hoogte is
van de meeste dingen. De aanwezigen werden door de Bosrijk-manager even
voorgesteld, er werd wat informatie verteld over het Poorthuys, een klein
beetje algemene informatie en de rondleiding kon al beginnen! Er werd nog
even duidelijk benadrukt dat foto’s maken niet toegestaan was, omdat alles
nog niet af was, dus daar heb ik me natuurlijk ook aan gehouden!
En daar sta je dan voor de dubbele poort van het Poorthuys, vijf maanden
voor de opening. Echt een enorm tof gevoel! We liepen onder de brede poort
door en kwamen aan de achterkant uit. Deze heeft een soortgelijke poort
met maan en zon en met als spreuk "Droom de dag en droom de nacht, omarmd
door natuur en sprookjespracht" erbij, in gouden letterts geschreven in het
Piecklettertype. Deze kant van de poort bevat minder figuren dan de andere,
en heeft ook geen Klaas Vaak.
We vervolgden onze route richting het dorpje, waar in het midden nog een
grote hoeveelheid bomen staan waarvan nog een deel gekapt gaat worden. In
het midden van het plein zal dan zoals op de impressies al te zien was een
waterpomp gaan verschijnen. Je ziet duidelijk dat ze veel moeite hebben
gedaan om de huisjes hier zo gevarieerd mogelijk te maken: trapgevels,
klokgevels, normale gevels, het zit er allemaal bij. Ook in het materiaal
en kleurgebruik probeert men hier en daar wat variaties te maken. Voor de
materiaalkeuze zijn vooral natuurlijke materialen gebruikt. Pas geleden is
ook het lood op de gevels aangebracht, zo werd verteld. Hoewel het
exterieur van de huizen best wel wat verschilt, zal het interieur bij de
meeste huizen toch wel ongeveer hetzelfde zijn. Er zijn een paar soorten
inrichtingen en dan kan per huis de plaatsen van bijvoorbeeld een bed nog
verschillen. En voor de mensen die een gestuct huisje willen: er is
welgeteld één huisje in heel Bosrijk dat gestuct is, en dat is één van
de Dorpshuyzen!
Van het Dorpje gingen we richting de huizen die aan het water liggen. En
hoewel niemand waarschijnlijk vanaf de weg water zag liggen, het ligt er
wél, maar dat waren de plassen van de harde regenbui ervoor, want de hele
vijver moet nog afgegraven worden en lag dus nog hoog en droog. Een
unieke kans dus, om op een korte afstand het acht-meter-hoge-zandkasteel
van Klaas Vaak te zien. De staalconstructie staat namelijk al omhoog. Klaas
Vaak zelf zal niet aanwezig zijn, maar we kunnen wel geluids- en
neveleffecten verwachten rondom het zandkasteel en in het park! Klaas Vaak
zal vooral subtiel verschijnen op schilderijtjes in de huisjes en
natuurlijk een keer op zijn uil tegen de poort van het Poorthuys. Verder
zullen er in het park wat bomen liggen en er hier en daar netten in de
bomen zitten, zoveel mogelijk echte en natuurlijke materialen, dus geen
plastic. Het zandkasteel is van spuitbeton en wordt nog in een passende
kleur geverfd.
De huizen die hier staan lijken al wat meer op mekaar dan de Dorpshuyzen
in het dorpje, maar verschillen ook op een paar punten. Niet zozeer vorm,
maar vooral kleur en houten dwarsbalken. Ondanks wat beweerd werd valt het
in het echt nog wel mee dat het hout hier heel erg nep lijkt.
Onze tocht ging richting het veldje naast het Landhuys. Onderweg werd ons
wederom de anekdote verteld van Pieck, dat hij bouwvakkers een borrel gaf
en ze met de linkse hand liet werken, zodat alles mooi scheef werd. "Dat
zie je ook bij Bosrijk, waar de specie vaak tussen de steentjes nog uitkomt
en bepaalde muren gewoon krom lopen", vertelde te gids. De bouwvakkers
krijgen een speciale cursus voor dit scheef metselen, omdat ze gewend zijn
alles perfect te doen. Ook gebruiken ze een groene spray om er een mooi oud
laagje overheen te krijgen.
Het veldje naast het Landhuys is men van plan vlak te houden en een soort
van heide te creëren voor een gevelrij die bestaat uit Boshuysjes met rode
bakstenen. Ook zal hier, net als bij het Poorthuys, een kleine natuurlijke
speelgelegenheid voor kinderen komen. Wat ik me daar precies bij moet
voorstellen, weet ik niet.
Dan, het Landhuys, een van de twee grote gebouwen van het park. Het idee
achter het Landhuys, en ook het Poorthuys, is dat er een oude kasteelruïne
staat (dus bij het Landhuys vooral het deel met de twee grote torens) en
dat daar later delen tegenaan gebouwd zijn, de rechte, kantoorachtige
panden dus.
Ik ben benieuwd hoeveel bezoekers dat zo zullen zien, ikzelf was er in
ieder geval nog niet echt op gekomen, en zie het vooral ook als een excuus
om het weer oud, en dus 'Eftelings' te laten lijken.
We betraden het Landhuys via een grote en nog kale ruimte om in een smalle
gang terecht te komen. Hier kreeg ik een klein beetje een gevangenisidee,
met al die kale en kleine kamertjes aan beide kanten, maar dat komt
natuurlijk omdat het nog niet af is. We zijn een kamer binnengelopen
waarvan de muren al geverfd waren: lichtbruine muren met enkele rode
stenen. De ruimte is niet heel groot, en is ook onderverdeeld in
verschillende kamers. Onder andere een kinderkamer met stapelbed, zodat de
ouders samen een fijne avond kunnen hebben zonder kinderen in hun eigen
kamer, met tweepersoonsbed, die ook tevens de woonkamer is. De badkamer
was al af op de aansluitingen na en bestond uit een wastafel, douche én
ligbad, en nog best een mooie betegeling!
Het Landhuys is het hoogste punt van het park en biedt een prachtig
uitzicht over het park en de golfbaan, respectievelijk hole 13 en 14. In
de toekomst zal het mogelijk worden speciale arrangementen te boeken in
combinatie met het Golfpark, voor als mensen een dag niet het Efteling
park zelf in willen, er zal dan ook een aparte ingang komen voor het
Golfpark vanuit Bosrijk.
Hierna liepen we langzaam terug richting het Poorthuys. We liepen vooral
over geasfalteerde wegen, waarvan dit pad eigenlijk in twee delen te delen
is. In het eerste deel zag je vooral hoge bomen, wat dichtbegroeid en de
Boshuyzen waren weer rode bakstenen met enkele dwarsbalken. De gids wilde
ons een Boshuys laten zien, maar helaas zaten ze daar allemaal op slot of
waren ze nog lang niet af en stonden er veel stellages.
Het tweede deel zal gaan bestaan uit duinlandschappen, en de huizen zijn
er van grijze bakstenen. Het lichte zand lag er nog niet, maar heeft er
wel gelegen. Het is alleen pas geleden weer afgegraven en teruggelegd bij
de voorraad, die te vinden is bij de parkeerplaats bij het Poorthuys, maar
het is de bedoeling dat dit zand weer daar komt te liggen. Net als
bij het vorige deel ook hier wat minder variatie tussen de huizen. De
meesten hebben dezelfde vorm en verschillen vooral in de afwerking.
Wel is dit gebied veel minder vlak dan de andere gebieden, wat voor mooie
hoogteverschillen zorgt. Wat me ook opviel is dat bij de Boshuyzen de
kozijnen wél allemaal gelakt zijn, in bruin en geel, net als de deuren
ervan.
In Bosrijk is er de mogelijkheid om je auto de laden en te lossen bij de
huizen zelf. Dit zal gaan vanaf de parkeerplaats over een hoofdweg, die er
ongeveer al helemaal ligt. Hetgeen wat er ligt blijft, en er komen
natuurlijk nog verschillende paden bij. Je auto kun je bij je huisje
arkeren, maar moet je na het laden of lossen wel weer terugbrengen naar de
parkeerplaats. Mindervaliden krijgen een speciale kaart die ze in de auto
kunnen leggen, waardoor zij hun auto wel mogen laten staan bij hun
speciale huisjes.
Op de plaats waar nu de grote ijzeren schuifpoort staat, op de
Eftelingsestraat, zullen bij de opening slagbomen verschijnen. Ze willen
Bosrijk op deze manier zoveel mogelijk afschermen van de buitenwereld, maar
er komt geen muur of hek om het park heen, omdat dat heel onnatuurlijk en
onvrij zou staan. Ze willen de omheining vooral met beplanting creëren.
En toen gingen we weer terug naar het Poorthuys, om nog één van de
hoogtepunten mee te maken. Vanonder de poort via de zijgang aan de
linkerkant (als je voor het gebouw staat) kom je uit bij het Badhuys.
Tegenover deze gang zit het trappenhuis richting de kamers, maar die waren
nog helemaal niet af, dus daar konden we nog niet kijken.
We stapten door de toekomstige kleedkamer en kwamen uiteindelijk uit bij
een toch redelijk flinke hal, in ieder geval groter dan ik van buitenaf
verwacht had. Het Badhuys. Het zal een heel verassend en origineel thema
krijgen: namelijk een fabrieksthema! Wie had dat verwacht? Ik in ieder
geval niet! Ik kan de link overigens ook nog steeds niet echt leggen tussen
Bosrijk en een fabriek. Zou het misschien weer een verwijzing zijn naar het
oude-kasteel-met-nieuwbouw-aan-de-zijkant-verhaal zijn? Met in dit geval
als nieuwbouw een fabriek?
In ieder geval, het zag er al wel spectaculair uit, maar nog niet zo
veelzeggend. Wel stonden er al enkele muren recht: grijze bogen met gele
bakstenen, waarbinnen zich zo te zien ook baden bevinden. In het bad zelf
zal een stroomversnelling komen onder een bruggetje en in het kinderbad
komt een enorme oude fabrieksketel, met emmers die langzaam met water
worden gevuld en ineens allemaal kiepen door het gewicht en er zo een
gigantische 'splash' ontstaat.
Ik ben er best wel benieuwd naar geworden, want het originele thema leent
zich wel voor mooie afwerking en effecten. In ieder geval wordt het minder
kil en verlaten dan een normale fabriek. Het bad zal ook in de toekomst
hoogstwaarschijnlijk niet met een buitenbad uitgebreid worden.
Hierna gingen we weer naar buiten, waar nog verteld werd dat Bosrijk vanaf
11 december opent, ook doordeweeks te reserveren is en na de aankomende
Winter Efteling weer eventjes dicht is om alles te kunnen optimaliseren.
Bosrijk zal het schema van het park aanhouden en zal vanaf de openingsdag
in 2010 ook voor altijd geopend zijn, dus het park waarschijnlijk ook!
Vanaf het Poorthuys is het straks ook de bedoeling dat je door de poort
direct de grote plas met het zandkasteel van Klaas Vaak kunt zien en
daarachter het Landhuys, maar daar moeten nog enkele bomen voor gekapt
worden.
Koken kan in de huisjes zelf, of in het Eethuys ’s ochtends, waar
een bar en pizza-uitgife komt. Die laatste zal in een half ovale vorm
komen en is ook al wel te zien op de sfeerimpressie: de boom. Verder komt
er zoals al eerder gezegd een pad vanaf het Poorthuys richting de
fietsenstalling naast het Efteling park.
Hierna gingen we nog even naar binnen in het Eethuys om de avond af te
sluiten met eten en drinken en natuurlijk een babbeltje met het management
van Bosrijk en de andere aanwezigen. Als afsluiting kregen we nog een leuke
tas met spullen, waarvan de meeste abonnementhouders de meeste dingen toch
al wel van hebben, maar alsnog een leuk gebaar.
Bosrijk zal in het eerste jaar vooral gericht zijn op de Nederlandse gast
en vanaf het tweede jaar wil men Bosrijk wat meer in Europa op de kaart
zetten. Dit omdat men eerst de Efteling zélf wat beter op de kaart wil
zetten, omdat het anders natuurlijk veel minder uitnodigend is. Verder
zijn ze aan het denken over een openingsstunt, maar afgezien van een
grinnikende medewerker is daar helaas niets over gezegd.
Mijn mening over Bosrijk is deze avond niet heel veel veranderd, ik blijf
het jammer vinden dat het gewoon niet echt Eftelings is. Maar, met de
natuur gaat er heel mooi gewerkt worden in het park, wat voor heel veel
sfeer zal gaan zorgen. Of er tuintjes komen voor de huisjes, daar zijn ze
nog niet over uit. In ieder geval niet bij de huizen aan het water, want
daar komt een houten veranda. Hoe het allemaal uit zal gaan vallen is
natuurlijk nog even afwachten, maar ik verwacht dat het zeker sfeervol zal
gaan worden! Het is in ieder geval ook fijn dat ze pogingen doen de
huisjes onderling nog zoveel mogelijk te laten verschillen.
Dat was dan de avond en ik wil bij deze graag de Efteling bedanken voor de
fantastische avond die ik mee heb mogen maken gisteren, echt tof om eens
over een Efteling-bouwproject te mogen lopen. De abonnementhouderacties
worden steeds serieuzer genomen, en dat is zeker een goed gebaar!
