Het zal de meesten van jullie niet zijn ontgaan dat het Limburgse Toverland
onlangs alweer haar tweede lustrum vierde. Niet alleen verwierf de
interactieve 'Als ik kon toveren..'-campagne mede dankzij Looopings direct
al enige cultstatus onder de pretparkfans, maar vooral ook dook directrice
Caroline Maessen de afgelopen weken meermaals op in de media, trots op wat
Toverland in een periode van tien jaar heeft weten te bereiken en (zoals
altijd) blijmoedig orerend over de doelstellingen en toekomstdromen die de
komende tijd in Toverland verwezenlijkt moeten gaan worden. 'Over een paar
jaar zijn we net zo groot als de Efteling', zo klonk het in 2001 al dapper
uit Sevenum. Zo ver is het nog lang niet, maar niemand kan ontkennen dat
Toverland een interessante groei heeft doorgemaakt en er wordt beslist met
een ongebreideld enthousiasme vooruitgekeken.
Normaal gesproken besteden we op Eftelist maar mondjesmaat aandacht aan
andere attractieparken, of het moet toevallig zo zijn dat een voormalige
Eftelingontwerper (Michel!) zijn talenten plotseling botviert op een ander
park dan de Efteling. En dát, lieve lezers, is ook wat er nu aan de hand
is. Althans, een heel klein beetje. Onze geliefde ex-Creatief Directeur Ton
van de Ven werd een paar weken geleden, samen met zijn vrouw, gesignaleerd
binnen de kantoren van Toverland. Daar keken we nog niet zo erg van op: ter
ere van het tienjarige jubileum was het in Sevenum een komen en gaan van
allerlei lieden uit de branche waar Toverland een vriendschappelijke band
mee onderhoudt - voor het verjaardagspartijtje nodigde het park heel wat
vertrouwde namen uit, zoals Ronald van der Zijl, Cees Kikstra, Erik van den
Brand en good old Henk Groenen. Pas toen Ton van de Ven in de week voor het
Pinksterweekend opníéuw werd gespot in Toverland spitsten we onze oren,
want dit keer was hij aan tafel geschoven bij het driekoppige team van
externe imagineers dat Toverland in de arm heeft genomen om de planning
voor de komende jaren vorm te geven.
Caroline Maessen heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat Toverland
de Efteling als lichtend voorbeeld beschouwt, en in een interview met Parkplanet.nl zwijmelde ze enkele weken geleden al een beetje over Ton:
"Met de attracties die hij ontworpen heeft – met als pareltje Droomvlucht
– heeft hij mensen zo gelukkig gemaakt." Wat speelt daar voor 'n amourette,
Caroline? :) We zijn er de redactie niet naar om zulks maar gewoon tussen
de muren van de wandelgangen heen-en-weer te laten stuiteren, dus we hebben
de telefoon maar eens gepakt om van Toverland én Ton van de Ven te horen
wat laatstgenoemde vorige week nou precies aan die ontwerptafel te zoeken
had...
Caroline:
"Ton is hier vier weken geleden voor het eerst in lange tijd weer eens
langsgeweest. Toen we ons tienjarige bestaan vierden zijn we bij onszelf
nagegaan: wie waren voor ons van betekenis? Wiens adviezen hebben ons
geholpen en wie dragen we een warm hart toe? Heel wat mensen die destijds
aan de Efteling verbonden waren hebben ons sinds het prille begin in 2001
altijd geholpen en gesteund, en wij koesteren deze mensen. Ook Ton van de
Ven heeft vaak zijn waardering voor ons uitgesproken, en zijn werk is voor
Toverland en mijzelf al jaren een bron van inspiratie.
Na dit 'jubileumbezoek' hebben we Ton inderdaad opnieuw uitgenodigd, dit
keer om eens mee te kijken met onze imagineers. Er zit zóveel ervaring en
creativiteit in Ton en we vinden het heerlijk om hier en daar wat advies
van hem te mogen krijgen. En Ton vindt het leuk, uit nieuwsgierigheid en
uit betrokkenheid. Het is allemaal heel spontaan ontstaan hoor, heel
vrijblijvend. Ton is gepensioneerd, hij wil rustig van het leven genieten.
Er is vooralsnog dan ook geen sprake van een heel concrete samenwerking, al
kan ik natuurlijk niet in de toekomst kijken. We zijn simpelweg blij met
Tons interesse en met elke vorm van input die we van hem krijgen."
Ton van de Ven:
"Ik kwam in 2001 voor het eerst in Toverland naar aanleiding van een
vergadering van de Club van Elf, die in Sevenum werd gehouden. Het was een
mooie gelegenheid om kennis te maken met dit gloednieuwe park, het was toch
een heel nieuwe speler in Nederland. Het was er erg gezellig en achteraf,
boven een bord met frietjes, vroeg Caroline mij ernstig: "Ton, hoe kijk je
hier nu werkelijk tegenaan? Tegen wat we hier hebben gebouwd?" Ik was
positief, geméénd positief over wat daar ontstond. Mensen die ergens met
zoveel enthousiasme aan zitten te peuteren, dat kon een groot succes gaan
worden. En dat werd het ook.
Toen ik laatst samen met Riet in Toverland was naar aanleiding van het
jubileum van het park, werd me gevraagd of ik zin had om ook eens een keer
naar hun nieuwe plannetjes te komen kijken, naar wat er allemaal nog op
stapel stond. Dat ging van: 'Het is natuurlijk heel iets anders dan je
gewend was in de Efteling, maar wil je toch 'ns bij ons komen aanschuiven,
om mee te kijken naar onze ideeën?' Ik krijg heel vaak van dat soort
verzoeken en daar zeg ik eigenlijk altijd nee tegen, maar hier wilde ik
toch wel op ingaan. Ik was nieuwsgierig naar de manier van werken in
Toverland, en ik wilde graag eens kennis maken met de mensen die daar nu
bezig zijn. Ik vind bijvoorbeeld dat ze het terrein rondom de achtbaan Troy
daar erg fraai in elkaar hebben gezet. Het leek me leuk om me daar wat meer
in te kunnen verdiepen; gewoon een beetje mijn licht opsteken.
Ik heb wél heel duidelijk uitgesproken dat ik zelf niet als ontwerper wilde
gaan optreden. Die tijd ligt achter mij. Wanneer ik echt zou moeten gaan
meefunctioneren in het bedrijfsproces, dan kost dat mij bij wijze van
spreken een stuk van mijn lichaam - dat vermoeit me teveel, die
verantwoordelijkheid. Ook ben ik terughoudend omdat ik de eigen mensen van
Toverland niet wil blokkeren. Daar kijk ik wel voor uit. Je moet ontwerpers
de kans geven om hun eigen triomfen te vieren en om hun eigen neus te
stoten. Mijn rol beperkt zich op dit moment tot het geven van bedachtzame
aanwijzingen: 'Zou je 't wel op die manier doen, wánt...'
Ik denk simpelweg een beetje met ze mee, ik wil er verder niet teveel mijn
eigen stempel op gaan drukken."
Ton van de Ven mag dan vooralsnog niet van plan zijn om Toverland voortaan
wekelijks gaan voorzien van zijn 'idiote schetsen' die dan stiekem toch
gewoon waanzinnige concepttekeningen zijn, tóch is het opmerkelijk om als
dweperige Van de Ven-fan te horen dat een beetje van Tons expertise nu
naar Limburg weglekt. We houden de uitbreidingen van Toverland vanaf nu
natuurlijk scherp in de gaten, en jullie horen het van ons zodra we wiegend
wouden of Sumatraanse dakconstructies in het park ontdekken! ;)
Wat moeten we er eigenlijk van vinden? Wat is Toverland nou voor een plek?
Voor wie niet al te goed op te hoogte is van het fenomeen Toverland,
hierbij een korte geschiedenis...
Toverland! Wat in 2001 voorzichtig begon met een overdekte speelhal vol
attracties voor jonge kinderen is gestaag uitgegroeid tot een eigenaardige
maar beslist heel serieus te nemen speler in de parkenbrache. Toverland is
een echt Limburgs familiebedrijf. Bij ondernemer Jean Gelissen ontstond
eind jaren negentig het verlangen een succesvol indoor park te beginnen met
zuslief Caroline Maessen-Gelissen, die droomde van een plek vol toverij.
Veel magie was er in Toverland echter nog niet te vinden toen het park in
2001 opende met het Land van Toos: de eerste hal. De schots-en-scheve
entreetorens die door een anonieme Disney-imagineer met een paar
pennestreken voor Toverland werden ontworpen en het heksenkind (Toos
Toverhoed) dat als mascotte optrad konden niet verbloemen dat er op dat
weiland in Sevenum in eerste instantie weinig méér te vinden was dan een
onooglijke loods vol speeltoestellen en kermisattracties in miniatuur. Toch
had Toverland potentie, mede dankzij de enorme geestdrift van Jean en
Caroline. Toverland zou gaan groeien en groeien en binnen de kortste keren
net zo groot zijn als de Efteling, zo liet de kersverse directrice zich
destijds zonder blikken of blozen ontvallen.
Daar kwam wel meer dan een beetje grootheidswaanzin bij kijken: tien jaar
later staat Toverland met ongeveer een half miljoen bezoekers per jaar
voorlopig nog zeer bescheiden in de schaduw van de Wereld vol Wonderen.
Toch is er sinds 2001 flink wat veranderd. In 2004 opende de tweede
attractie-hal, 'Magic Forest', welke in alle opzichten een flinke
vooruitgang was in vergelijking met het Land van Toos. In ditzelfde jaar
kwam Toverland met de Booster Bike, een merkwaardige Vekoma-coaster waarbij
bezoekers op motorfietsen gezeten over de baan schieten. Een volgende
mijlpaal werd in 2007 bereikt, toen Toverland een zeer spectaculaire houten
achtbaan liet bouwen door Great Coasters International, die we in de
Efteling inmiddels kennen van Joris en de Draak, Troy is tot op de dag van
vandaag de snelste 'woodie' in de Benelux en wekte na de Booster Bike
opnieuw de belangstelling van thrillseekers in heel Europa. Troy was niet
alleen interessant als coaster: ook creëerde Toverland bij Troy voor het
eerst een tamelijk kwalitatief themagebied om een attractie heen. Dit
Grieks-mythische outdoorterrein werd in 2010 nog uitgebreid met
schommelschip Scorpio en de rondrit Paarden van Ithaka.
Toverland is de groei beslist nog niet moe en naast de grootscheepse (en
broodnodige) rebranding waar het park momenteel middenin zit zal ook het
attractie-aanbod op korte termijn flink worden uitgebreid. Hoewel de met
veel bombarie aangekondigde Mack-Supersplash Odysseus met een paar jaar is
uitgesteld, is Toverland van plan om de komende twee jaar jaar stevig te
gaan uitbreiden in het buitengebied achter de tweede hal. Thematisering,
wandelpaden, waterpartijen én attracties moeten van Toverland straks een
volwaardig pretpark gaan maken in plaats van zomaar twee speelhallen met
wat attracties in de achtertuin: een hardnekkig imago dat tot nu toe steeds
maar aan het park bleef kleven. Ook wil Toverland haar naam nu eens een
keer écht gaan waarmaken. Magie, toverij, het gevoel werkelijk in een
andere wereld te zijn beland: het is er inderhand inderdaad hoog tijd voor.
Een nieuwe Wereld vol Wonderen in wording? Wie weet.
Overigens is Ton van de Ven niet de enige die een beetje van die
Kaatsheuvelse magie in de richting van Sevenum zal laten doorsijpelen. Dr.
Pieter Cornelis, die recent promoveerde met zijn proefschrift 'Attraction
accountability, predicting the unpredictable?!', werkte jaren geleden een
tijdje als onderzoeker voor de Efteling en is inmiddels door Toverland
ingelijfd. Pieter houdt zich sinds kort bezig met het aankoopbeleid van
nieuwe rides voor het park. Deze functie is natuurlijk heel wat tastbaarder
dan het het vrijblijvende voetjegevrij tussen Ton van de Ven en Toverland.
:) Niettemin: het wordt interessant om te zien hoe Toverland zich de
komende tijd gaat ontwikkelen.
Gaat het park eindelijk, zoals Ronald van der Zijl ooit opperde, de
hoognodige "eigen smoel" krijgen, en in hoeverre zullen we daarin toch ook
gaan merken dat ze bij Toverland wel meer dan een beetje fan zijn van de
Efteling? We zullen het gaan zien!