Nostalgische mijnthematiek: een prima uitgangspunt!
Waerde Eftelisten,
Na een paar weken themastress is er dan eindelijk dat verlossende
artikeltje bij de vrijwel altijd zeer accurate themaparkintimi van Looopings.nl; het thema van de B&M dive coaster 2015 is bekend!
Een ouderwetse kolenmijn! Wauw! Wat een gaaf en passend thema! In mijn
hoofd had ik de afgelopen weken al het ene na het andere thema bedacht
en toegepast op een hoge stalen dive-constructie van B&M tussen de
Vliegende Hollander en de Gondoletta-delta, en stuk voor stuk waren ze
nog slechter passend of b-parkachtig dan aanpassingen van Karel Willemen
op klassieke Ton-attracties. Maar dit idee is van een heel andere orde.
Sterker nog, dit is wellicht wel hét thema dat echt kan werken bij zo'n
ride! Ik denk meteen aan constructies en gebouwen zoals we die kennen
uit Zuid-Limburg, Duitsland, Engeland in de Victorian age, kortom:
eigenlijk overal in West-Europa. Een stuk vergane glorie waar intussen
een flinke dosis nostalgie over uitgegoten kan worden, zoals dat ook kan
met stoomtreinen en -carrousels. Herkenbaar voor een internationaal
publiek. Een paar voorbeelden bovenop het artikelplaatje van Looopings,
zojuist bij elkaar gegoogled op basis van de Willem-Sophia-mijn nabij
Kerkrade uit het begin van de 20e eeuw.
Een heel groot voordeel van dit thema is de logische aanwezigheid van
een grote, hoge, vrijwel open stalen constructie met een diagonaal en
een verticaal element. Precies wat je voor een dive coaster nodig hebt.
Bovenaan de "mijnschacht", of schachttoren, is een mooi dynamisch
element te plaatsen in de vorm van het draaiende wiel dat eveneens het
"duikpunt" van de coaster kan afschermen. De reden voor een val is
makkelijk te verzinnen; een mysterie, een kapot onderdeel, een gebroken
kabel, een vloek, etc: keus genoeg. De logische aanwezigheid van zo'n
element is een enorm voordeel in een professionele thematisering.
Precies dat wat bij de "slurf" aan de toren van de Hollander *niet*
werkt, kan hier juist wél werken: thema en constructie vullen elkaar aan
in plaats van dat ze afbreuk doen en slechts met veel moeite een beetje
te camoufleren zijn. Mijns inziens is het altijd een toonbeeld van goede
thematisering en geslaagd pretparkdesign als er een thema- en
verhaaltechnische verklaring is voor de aanwezigheid van de
belangrijkste elementen van het ritsysteem. Zeker wanneer dit systeem
prominent aanwezig is.
Daarnaast is een thema als dit uit te werken in een stijl die vrij dicht
bij de 19e-eeuwse architectuurromantiek van Pieck kan blijven.
Boogdoorgangen, geornamenteerde baksteen, kleine ruitjes in de
raamvlakken van de gebouwen, stucwerk, verwering, het kan hierbij
allemaal gewoon toegepast worden. Qua materialisatie kunnen de wachtrij
en het station dus prima aansluiten bij zaken die de Efteling haar
eenheid geven en zorgen voor samenhang in het park.
Ook de locatie is voor dit thema denk ik prima. Er is een bepaalde
openheid nodig om de schachttoren goed zichtbaar te maken, en zelfs de
achterkant van de Hollander hoeft hierbij niet te storen wanneer deze
qua layout van de bouwplaats in de buurt komt te liggen. Een blinde muur
is immers prima in het thema mee te nemen indien dat nodig zou zijn.
Ik zie een mooi kijkplein omgeven door wat vuile industriële
baksteengevels van mijngebouwen in de buurt wel zitten. Een asymmetrisch
complex van verschillende bouwvolumes dat het aanzicht interessant maakt
vanuit verschillende gezichtspunten. Her en der wat toffe authentieke
mijnbouwwerktuigen en -machines die vast voor een prikkie te koop zijn
in Wallonië, het Ruhr-gebied of ons eigen Limburg en een paar fraaie als
sporen richting mijntunnels vormgegeven ondergrondse elementen voor de
baan van de dive coaster: landschappelijk moet het te doen zijn, en ook
op de aangewezen plaats in het park. Ook qua effectgeluiden is hier veel
te doen om de spanning op te bouwen. Ik hoor het sissende gestamp en
gesteun van machines al dat plots, vlak voor de drop, tot stilstand komt
om de spanning bij rijders en kijkers net even over het randje te duwen.
Zelfs het water van de Gondoletta-vijver is te betrekken door een klein
kolenschip aan te meren nabij de bebouwing.
Nu nog even afwachten of de juiste ontwerper op dit project gezet is om
de symbiose tussen industrie, constructie, nostalgie, arbeidsromantiek
én Eftelingstijl te concretiseren. De eerste stappen zijn thematisch in
elk geval hoopgevend. Fijn!
