Nieuw Efteling-sprookjesboek: En ze leven nog lang en gelukkig
Beste Eftelisten,
Tot waarschijnlijk ieders verrassing werd in een Efteling Blog van 14 juni
de verschijning dit najaar aangekondigd van een nieuw sprookjesboek: "En ze
leven nog lang en gelukkig; Sprookjes van De Efteling", in een groen linnen
band, en net als het blauwe sprookjesboek uit 2009 en het rode uit 2011 uit
te brengen door uitgeverij Ploegsma. Op de band staat een plaat van het
kasteel van Doornroosje op een hoge berg, een aquarel van Anton Pieck.
Volgens de beschrijving zal het boek de dertig sprookjes uit het
Sprookjesbos bevatten plus acht verhalen die bij andere attracties horen en
het is geillustreerd met onbekende tekeningen van Anton Pieck en tekeningen
van latere Eftelingontwerpers. Namen worden verder niet genoemd. Met dit
boek, aldus het blog, kun je je verzameling sprookjesboeken completeren.
Wat hiervan te denken? Degenen die alles van De Efteling verzamelen of die,
zoals in mijn geval, alle sprookjesboeken willen hebben, zullen het nieuwe
boek zeker kopen. Maar omdat het nieuwe sprookjesboek grotendeels dezelfde
sprookjes bevat als het blauwe boek uit 2009 zullen Eftelingbezoekers die
nog geen sprookjesboek hebben een keuze maken. Maar ik denk dat een keuze
niet lang een mogelijkheid zal blijven. Want het nieuwe boek zal niet
bedoeld zijn als aanvulling, zoals het rode sprookjesboek uit 2011 wel was,
maar uiteindelijk als vervanging van het blauwe boek - want het heeft
weinig zin twee sprookjesboeken aan te bieden met vrijwel dezelfde inhoud.
En een vervanging is wel te begrijpen. Het blauwe Sprookjesboek van De
Efteling uit 2009 is op zichzelf heel mooi maar laat zien dat Anton Pieck
al lang geleden, in 1975, was gestopt met zijn werk voor De Efteling.
Daarom zijn er bij sommige sprookjes zwart-wit illustraties opgenomen uit
zijn Grimm uit 1942, zoals bijvoorbeeld bij Assepoester, zijn er sprookjes
waarvan de illustraties niet meer aansluiten bij de huidige uitbeelding in
De Efteling, denk aan de Chinese nachtegaal, en zijn er vijf verhalen die
helemaal niet zijn geillustreerd. Daar moest op den duur natuurlijk een
oplossing voor komen.
Het sprookjesboek uit 2009 zal naar ik vermoed voor lange tijd het laatste
zijn met de uitgewerkte tekeningen die Anton Pieck tussen 1955 en 1974
heeft gemaakt voor de opeenvolgende Efteling sprookjesboeken. De
'onbekende' illustraties van Pieck in het nieuwe boek zijn waarschijnlijk
door hem geschetste ideeen en ontwerptekeningen voor de oudere sprookjes,
aangevuld met (ontwerp?)tekeningen van de latere en huidige ontwerpers. Dat
maakt de nieuwe bundel weer toekomstbestendig. Voorlopig althans. Want het
is natuurlijk ook altijd nog mogelijk een sprookjesboek uit te geven met de
klassieke tekeningen van Pieck bij de sprookjes van voor 1975 en een tweede
illustrator te vragen de overige sprookjes te illustreren.
Al eerder trouwens werd er een nieuw Efteling sprookjesboek aangekondigd:
De Efteling Sprookjes Omnibus. Een bundeling van de 24 sprookjes die eerder
als Gouden Boekje waren verschenen. Bij bol.com werd, als ik me goed
herinner, een verschijningsdatum vermeld van oktober 2017. Die
verschijningsdatum echter, werd steeds verder verschoven, uiteindelijk tot
najaar 2020. Of was het 2021? Maar dat doet er niet meer toe, dit boek is
bij bol.com nu zelfs geheel verdwenen. Waarom men bij De Efteling van
gedachten veranderd is? Nou, bij die 24 boekjes ontbrak een klassieker als
Sneeuwwitje en toen De zes zwanen in het vizier kwam wilde men natuurlijk
geen nieuw sprookjesboek uitbrengen waarin ook dat sprookje ontbrak.
Bovendien, met de Omnibus als nieuw sprookjesboek werd wel erg rigoureus
afscheid genomen van Anton Pieck als illustrator van de
Efteling-sprookjesboeken. Een nieuw samen te stellen sprookjesboek zou de
mogelijkheid geven om in het archief bewaarde minder- of nog onbekende
schetsen van Pieck te gebruiken. Daarom was een echt nieuw sprookjesboek
een beter idee, te begeleiden met een tentoonstelling in het Efteling
Museum over de dertig sprookjes in het Sprookjesbos en uit te brengen in
het najaar dat De zes zwanen wordt geopend.
Ik zie ernaar uit, zowel naar het boek als naar De zes zwanen, en hoop te
zijner tijd te kunnen laten weten wat ik vind van "En ze leven nog lang en
gelukkig".
