De Efteling gebruikt de laatste jaren steeds vaker oude ontwerpen van Anton Pieck voor nieuwe toevoegingen aan het park. Zo werden tekeningen van de meester gebruikt om Vrouw Holle in 2006 toe te voegen aan het Sprookjesbos en vonden Baby Gijs en oude beeldjes hun weg terug naar het park in de nieuwe speeltuin Kindervreugd in 2007. In 2008 zagen we voor het eerst de door Pieck ontworpen reizigster driedimensionaal terug bij het Kinderspoor.
Ook de Assepoestersuite in het Efteling Hotel is deels gebaseerd op tekeningen van Anton Pieck. Voor de suite werd gebruik gemaakt van de prent die hij maakte voor het boek met Sprookjes van Grimm en van het kleine iconische schilderijtje dat hij maakte voor het Sprookjesmuseum aan het Herautenplein, waar het muiltje van Assepoester lag. De kast met sprookjesattributen uit dit inmiddels verdwenen museum vinden we vandaag de dag terug in het Efteling Museum aan het Anton Pieckplein.
De torenkamer is zonder meer fraai te noemen. Hij is opgedeeld in een arm en een rijk gedeelte, een tegenstelling die je ook in het sprookje zelf terugvindt. De bedden zijn voorzien van statige decoratie, zoals ook in de Sneeuwwitje- en Doornroosjesuite het geval is. Boven het bed vinden we een schild met ridderhelm dat eigenlijk gewoon een kopie is van de schildjes zoals we die terugvinden bij het kasteeltje van de stiefmoeder van Sneeuwwitje. Op het schild staat een gouden silhouet van Assepoester die van de trap loopt en daarbij haar muiltje verliest.
Het arme gedeelte is gesitueerd in de toren. Boven het vuur hangt een grote ketel en aan de muur hangen planken met voorraden, potjes en pannetjes. Ook is een drietal van de bekende muisjes te vinden tussen de spulletjes. De planken en het plafond worden ondersteund met houten blokken waarin gezichtjes zijn uitgesneden, een steeds weer
terugkerend Piecks element. Het is -in tegenstelling tot wat de Efteling op haar website vermeldt- dit arme gedeelte waarin overduidelijk gebruik gemaakt is van de illustratie die Pieck maakte voor de Sprookjes van Grimm.
In de kamer zijn geluiden te horen die voor extra sfeer zorgen. Zo is te horen hoe Assepoester gewaarschuwd wordt om wel voor twaalf uur thuis te zijn, gevolgd door twaalf klokslagen. Het is erg mooi hoe de stem normaal te horen is in het rijke gedeelte en als
galm weerklinkt in het arme gedeelte. Het andere geluid is dat van een knapperend vuur. Het is jammer dat dit geluid zo hard staat, want anders was het een gezellig achtergrondgeluidje geweest. Het is helaas ook een korte en slechte loop, waardoor steeds even een stilte te horen is.
Al met al is het een suite met een flink Eftelinggehalte, maar echt Piecks is hij niet. Hij sluit vooral aan bij de herberg en het kasteeltje van Knoet: Pieckse elementen, maar dan sterk opgepoetst en afgerond, waardoor het een tikkeltje cartoony wordt. Dat zit hem ook wel een beetje in de gebruikte materialen. Het is jammer dat voor de ornamentele elementen is gekozen voor afgietsels van bestaande kandelaars en schildjes. Die roepen de associatie op met Sneeuwwitje in het Sprookjesbos en vooralsnog niet met Assepoester.